ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ -Αριστερή Ανατρεπτική Κίνηση
Αφετηρία της τοποθέτησής μας είναι η σαφής αντίληψη για το ποιους έχουμε απέναντί μας. Από τις εκλογές Μάη-Ιούνη 2023 προέκυψε μια κυβέρνηση που θα κινηθεί σε αντιλαϊκή κατεύθυνση, προωθώντας αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις («μεταρρυθμίσεις» τις λέει) σε όλους τους τομείς. Βασική κόκκινη κλωστή της αντίληψης της ΝΔ είναι η λογική της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης των πάντων, από την υγεία μέχρι το περιβάλλον, η μεγιστοποίηση των κερδών σε βάρος των αναγκών και δικαιωμάτων των εργαζομένων, η φτηνή και κακή εργασία για τους πολλούς και η καταστολή και το καθεστώς ανελευθερίας για όλους. Και σαν να μην έφτανε η επανεκλογή της ΝΔ, η απειλητική άνοδος της ακροδεξιάς και των φασιστών διαμορφώνει έναν ακόμα πιο αρνητικό αντιδραστικό πολιτικό συσχετισμό. Διαμορφώνεται μια Ελλάδα που δεν χωρά τα όνειρά μας, ειδικά της νέας γενιάς.
Σε έναν κόσμο που μαστίζεται από την λεηλασία των εργαζομένων και της φύσης από το κεφάλαιο, την όξυνση των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων που προξενεί πολέμους (όπως στην Ουκρανία και αλλού) και μετανάστες/πρόσφυγες, που βρίσκουν άδικο θάνατο στη Μεσόγειο, στο Αιγαίο, στον Έβρο και στα άλλα αιματοβαμμένα σύνορα της άθλιας «Ευρωπαϊκής Ένωσης-φρούριο», περιβαλλοντική και κλιματική κρίση, πανδημίες, έμφυλη βία, αποξένωση.
Η επικράτηση της ΝΔ και η ισχυροποίηση της ακροδεξιάς είναι αποτέλεσμα της επικράτησης του ΤΙΝΑ, του «Δεν υπάρχει εναλλακτική», μιας ανύπαρκτης στη ζωή κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, που πάντα δρα εντός του πλαισίου, που καθορίζουν τα μεγάλα συμφέροντα και η ΕΕ. Έτσι κυριαρχούν οι «μειωμένες προσδοκίες», το «δεν αλλάζουν τα πράγματα», «ας διαλέξουμε διαχειριστή» της κυρίαρχης πολιτικής ΣΕΒ και Βρυξελών. Στη βάση αυτή εκφράζεται η κυριαρχία της ΝΔ, η μεγάλη κρίση του ΣΥΡΙΖΑ που παγιώθηκε ως συστημική δύναμη, η επανάκαμψη του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ, το φούντωμα της ακροδεξιάς και των φασιστών. Μια Αριστερά που προσφέρει κυρίως ένα «αποκούμπι» και μια «σταθερή» (αλλά όχι ανατρεπτική) αντιπολίτευση, όπως το ΚΚΕ, και δεν ανοίγει ορίζοντες για μια ζωή σε ρήξη, έξω και πέρα από το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, που βρομίζει τα πάντα, δεν αποτελεί διέξοδο.
Τη διέξοδο την ανοίγουν οι αγώνες μας, τους δρόμους τους φτιάχνει ο «δρόμος». Ανιχνεύουμε κι αναδεικνύουμε τις ελπιδοφόρες και ανατρεπτικές τάσεις της εποχής μας· αυτές θέλουμε να γενικεύσουμε και να αναδείξουμε σε αντικαπιταλιστικό ρεύμα που δρα και σκέφτεται και τοπικά και συνολικά. Από τους εργάτες της efood και της Cosco μέχρι τους εκπαιδευτικούς που αρνούνται τους επιθεωρητές και τους υγειονομικούς που αγωνίζονται για δημόσια υγεία. Από τη νεολαία που συγκλονίστηκε για το έγκλημα στα Τέμπη και πέταξε έξω από τις σχολές την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Από τους αγώνες για δημόσιους χώρους, ελεύθερα βουνά και παραλίες μέχρι τις μάχες ενάντια στο τράφικινγκ και τους παιδοβιασμούς. Κι από τη Γαλλία που εξεγείρεται για το δίκιο μέχρι τους λαούς όλου του κόσμου που δεν σκύβουν το κεφάλι.
Πως θέλουμε την πόλη μας και τη ζωή μας
>>> Η Ηλιούπολη χτισμένη στην πλαγιά του «τρελού» θα πρέπει να απολαμβάνει όλα τα δώρα της φύσης χωρίς περιορισμούς και αλλοιώσεις στο φυσικό τοπίο. Χωρίς παρεμβάσεις τσιμεντοποίησης με το πρόσχημα του καλλωπισμού και πλαστικών ταπήτων ακόμα και μέσα σε αλσύλλιά της. Χωρίς οικιστικές επεκτάσεις και καταπατήσεις (βλέπε εκκλησάκι Προφήτη Ηλία) στο όνομα εκσυγχρονισμού υποδομών (βλέπε ΚΥΤ) ή νέου πολεοδομικού σχεδιασμού (βλέπε νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων, νεκροταφείο), που εκ των πραγμάτων ανοίγουν την όρεξη οικονομικών κορακιών για ιδιωτική εκμετάλλευση.
Οι χώροι διάβασης πεζών αποπνέουν μια μίζερη εικόνα κοινωνικής παρακμής που δεν μας αξίζει. Μπορεί να έγιναν έργα βιτρίνας σε κεντρικούς δρόμους αλλά οι γειτονιές έχουν αφεθεί στην εγκατάλειψη. Πεζοδρόμια ξεχαρβαλωμένα (ευκολότερα περπατάς στο οδόστρωμα), έλλειψη ηλεκτροφωτισμού και χώρων στάθμευσης, βουνά από κάθε λογής υλικά που για μήνες παραμένουν αμάζευτα συνθέτουν το σκηνικό της απουσίας πραγματικού ενδιαφέροντος για τις οικογένειες των πιο λαϊκών περιοχών.
Δημιουργείται έτσι το υπόβαθρο ώστε χωρίς διαμαρτυρίες η ιδιωτικοποίηση και αυτών ακόμα των στοιχειωδών απαιτήσεων μας να θεωρείται αναγκαία.
Από την άλλη η αλόγιστη παραχώρηση χρήσης τραπεζοκαθισμάτων σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο (μόνο στα δέντρα ακόμα δεν έβαλαν) εμφανίζεται σαν δημοτικά έσοδα αποκρύβοντας το γεγονός ότι πίσω και πάνω από όλα είναι το ιδιωτικό κέρδος. Ένα ιδιωτικό κέρδος που κάποιες φορές, πίσω από την βιτρίνα του να δουλέψει το μαγαζάκι, κρύβονται διασυνδέσεις με ανθρώπους της νύχτας («μπραβιλίκια» πιο λαϊκά), διακίνηση ναρκωτικών ουσιών και κάθε λογής παραβατικών συμπεριφορών.
>>> Οι νέοι και οι μεγαλύτεροι που δουλεύουν σε επιχειρήσεις με έδρα το δήμο θέλουμε να έχουν μόνιμη απασχόληση, να πληρώνονται και ασφαλίζονται χωρίς διαπραγμάτευση με το κάθε αφεντικό και με την απειλή κάθε φορά της απόλυσής τους, να έχουν σταθερό ωράριο και όχι στο όνομα της κάθε Friday να γίνονται εργασιακά λάστιχα... Χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις των ντελιβεράδων, του εργαζόμενου στον «Πρόεδρο», των υπαλλήλων στον Κωτσόβολο.
Τα αλλεπάλληλα ατυχήματα στους χώρους εργασίας και στον Δήμο Ηλιούπολης δεν είναι αποτέλεσμα της «κακιάς ώρας», «ατυχιών» ή «λαθών» των εργαζομένων, αλλά των ελλείψεων του προσωπικού, της εντατικοποίησης και των μεγάλων κενών στα μέτρα προστασίας, που η εκάστοτε εργοδοσία αντιμετωπίζει ως κόστος και εμπόδιο.
Έτσι όμως διαμορφώνονται οι καταστάσεις που οδηγούν σε προδιαγεγραμμένα εγκλήματα, όπως στα Τέμπη!
Οι ελλείψεις προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες του δήμου, η μη σωστή κατανομή του υπάρχοντος προσωπικού και η εντατικοποίηση της εργασίας με συνεχή εξαήμερα κυρίως στην υπηρεσία καθαριότητας, η μη χορήγηση όλων των Μέσων Ατομικής Προστασίας, τα προβληματικά παλιά και ασυντήρητα οχήματα, η μη συνεχή εκπαίδευση, η μη πραγματοποίηση εδώ και χρόνια των ιατρικών εξετάσεων που προβλέπονται κ.α. απαξιώνουν και διαλύουν τις υπηρεσίες, αποτελούν και τις βασικές αιτίες των εργατικών “ατυχημάτων”. Η αποκομιδή σκουπιδιών όπως γίνεται ως τώρα σηματοδοτεί την απαξίωση των κοινωνικών υπηρεσιών και καλωσόρισμα κάθε πιθανού και απίθανου ιδιώτη για να βγάλει κέρδος. Δίπλα στους κάδους, βιτρίνας οι περισσότεροι (κλειδωμένοι λες και θα κλέψουν τα σκουπίδια), ξεπηδούν ιδιωτικοί κάδοι που έχουν στηθεί με χρήματα της περιφέρειας και μας καλούν να κάνουμε το οικολογικό μας καθήκον έναντι 0,01 ευρώ η κάθε καλή μας πράξη. Άσχετο βέβαια ότι στην συνέχεια ο ιδιώτης συλλέκτης θα εκμεταλλευτεί το περιεχόμενο για δικό του κέρδος.
Ήταν πλάι σε όλα αυτά και η γιγάντωση ιδιωτικών φροντιστηρίων που σαν μανιτάρια απλωμένα απομυζούν τον εργατικό μισθό. Είναι το απαράδεκτο γεγονός πως δεν υπάρχουν θέσεις για όλα τα νήπια σε δημόσιες μονάδες κι έτσι ξεκινά ο οικογενειακός προϋπολογισμός τον Σεπτέμβρη με το ετήσιο χαράτσι για να πάνε σε κάποιο ιδιωτικό κέντρο, ενώ πάντα υπάρχει το ερώτημα αν οι οικογένειες μπορούν να πληρώσουν τα δίδακτρα των φροντιστηρίων.
>>> Η δημοτική συγκοινωνία ως μέσο εξυπηρέτησης των κατοίκων να είναι ασφαλής και συχνή. Πλησίον της Ηλιούπολης υπάρχουν τρεις σταθμοί Μετρό. Παρόλα αυτά τρόπος προσέγγισης με δημόσια μέσα δεν υπάρχει από όλες τις περιοχές της Ηλιούπολης, Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότεροι κάτοικοι κατεβαίνουν με ιδιωτικό όχημα μέχρι αυτούς για την μετεπιβίβασή τους. Χρειάζεται διαφορετική διάρθρωση των δρομολογίων και φυσικά δεν μπορεί αυτή να εξαρτάται από το αν είναι χαλασμένο κάποιο όχημα, την έλλειψη ανταλλακτικών ή και οδηγού. Η δημοτική αρχή (Χατζηδάκης) δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για την ουσιαστική ύπαρξη της δημόσιας συγκοινωνίας.
Το όριο των 30 χλμ. πρέπει να είναι δεδομένο για την μείωση ατυχημάτων. Έχει ήδη ανοίξει η συζήτηση για το «φαραωνικό» έργο αυτοκινητόδρομου, που δήθεν θα λύσει το πρόβλημα στην πόλη. Επειδή είναι «πολλά τα λεφτά Άρη » επιχειρείται να μας πείσουν όλοι και με όλους τους τρόπους (από τους νεοφιλελέ τεχνοκράτες μέχρι τους ευαίσθητους περιβαλλοντολόγους/συγκοινωνιολόγους, πάντα δίπλα στους πολιτικούς άρχοντες όλων των αποχρώσεων) ότι θα είναι για το καλό μας, αποκρύπτοντας ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξυπηρέτηση της τριπλέτας έργα ΠΥΡΚΑΛ - υποβάθμιση Υμηττού - βίλες Ελληνικού και επενδύσεις για μαρίνα και καζίνο του κου Λάτση.
>>> Το Κέντρο Υγείας Ηλιούπολης θα πρέπει να είναι ο κατεξοχήν τόπος πρόληψης και πρωτοβάθμιας φροντίδας όλων των ηλικιών. Άμεσα ραντεβού με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων και γρήγορες βασικές εξετάσεις. Με προσωπικό που να καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων και υλικοτεχνική υποδομή που να πληροί τα πρωτόκολλα υγείας. Αντί αυτού τα τελευταία χρόνια έχουμε μείωση ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, μετατροπή του σε κέντρο διάγνωσης covid, συνταγογραφάδικο και μόνο αυτό, λες και οι υπόλοιπες υγειονομικές ανάγκες εξαφανίστηκαν από τον κόσμο! Νέα δεδομένα έρχονται να προστεθούν όπως το σύστημα DRG (Σύστημα Διαγνωστικών Ομοιογενών Ομάδων), ένα σύστημα κατηγοριοποίησης ασθενών, το οποίο αποτελεί σύστημα κοστολόγησης και αποζημίωσης νοσοκομειακών υπηρεσιών. Το σύστημα DRG, στο όνομα του «ελέγχου νοσοκομειακών προϋπολογισμών, αξιολόγησης του παραγόμενου έργου» και της «ορθολογικής κατανομής των διαθέσιμων πόρων», θα αξιοποιηθεί για τη μείωση των κρατικών προϋπολογισμών των νοσοκομείων, χρησιμεύοντας ως εργαλείο «αξιολόγησης» νοσοκομείων, επιμέρους κλινικών αλλά και εργαζομένων με βάση προσδιορισμένους οικονομικούς δείκτες. Κριτήριο για την ανάπτυξη ή την υποβάθμιση τμημάτων ή δομών θα είναι το «κόστος» λειτουργίας τους και όχι οι ανάγκες των ασθενών και του λαού.
Με αυτόν τον τρόπο η «συγκριτική αξιολόγηση» θα οδηγήσει σε διαφορές στην παροχή φροντίδας, π.χ. μια δομή Υγείας σε ένα μικρό νησί ή σε μια άλλη περιοχή με λίγους κατοίκους μπορεί να κριθεί αντιπαραγωγική και να καταργηθεί, αφού δεν θα μπορεί να συντηρηθεί με ίδια έσοδα. Εδώ εκφράζεται η αντίθεση ανάμεσα στο κόστος-όφελος και στο κοινωνικά αναγκαίο. Έτσι, οι ασθενείς δεν θα έχουν την υγειονομική περίθαλψη που χρειάζονται. Οι πολύμηνες αναμονές για ραντεβού σε τακτικά ιατρεία και χειρουργεία στα «προσοδοφόρα» νοσοκομεία θα τους υποχρεώσουν (όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα), σε πρόσθετες πληρωμές στα απογευματινά ιατρεία και χειρουργεία ή στον ιδιωτικό τομέα. Ταυτόχρονα, η αρνητική αξιολόγηση υγειονομικών που θα θεωρούνται «κοστοβόροι» ενδέχεται να οδηγήσει και σε μείωση μισθών και θέσεων εργασίας. Το DRG, αποτελεί εργαλείο για την εμβάθυνση της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των δημόσιων μονάδων Υγείας, ώστε να καλύπτουν ολοένα μεγαλύτερο μέρος των δαπανών τους από την πώληση των εργασιών τους στους ασθενείς-πελάτες.
Η εφαρμογή και γενίκευση αυτής της πολιτικής θα έχει αρνητικές συνέπειες και για το Κέντρο Υγείας στον δήμο μας.
Στο ΕΚΑΒ αντί να υπάρχει η αναγκαία ενίσχυση κυρίως σε προσωπικό αλλά και μέσα, γίνονται «μπαλώματα» σε συνεργασία με την… Πυροσβεστική, τον στρατό και την αστυνομία. Η επόμενη φάση είναι να δοθούν φιλέτα σε ιδιωτικές εταιρείες.
Υλοποιείται έτσι η πολιτική της ΕΕ, η οποία εξειδικεύεται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις, για την ανταποδοτική παροχή των αναγκών στην Υγεία με άμεσες πληρωμές ή έμμεσα από τα ασφαλιστικά ταμεία και δραστικό περιορισμό της κρατικής χρηματοδότησης. Η πολιτική αυτή διαμορφώνει και ενισχύει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα, του οποίου η εξασφάλιση γίνεται ατομική ευθύνη.
>>> Η πολιτιστική ζωντάνια της πόλης πρέπει να ξεπηδά μέσα από φορείς και αυτοοργανωμένες ομάδες, από εγχειρήματα που στηρίζει ο δήμος υλικά και οικονομικά, από αθλητικές δραστηριότητες που αποτελούν κίνητρο για συμμετοχή όλων των ηλικιών.
Στη διάρκεια των δεκαετιών που πέρασαν, στο πλαίσιο της κυρίαρχης αναπτυξιακής λογικής που υπήρχε, ζήσαμε το φαινόμενο της εξαφάνισης των κινηματογραφικών αιθουσών που υπήρχαν στην Ηλιούπολη, όπως συνέβη άλλωστε σε όλη την Ελλάδα, με αποτέλεσμα σήμερα στην πόλη μας να υπάρχει μόνο ο θερινός Δημοτικός Κινηματογράφος «Μελίνα Μερκούρη», όπου για την ύπαρξη και συνέχιση της λειτουργίας του θα είμαστε πάντα παρόντες. Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης (ΚΛΗ) κατόρθωσε να διαμορφώσει ένα ζωντανό χώρο ψυχαγωγίας, ενημέρωσης και προβληματισμού, επιδρώντας θετικά στην πολιτιστική ζωή της Ηλιούπολης και όχι μόνο, όπως δείχνει η συμμετοχή στις προβολές-εκδηλώσεις της κοινού από την ευρύτερη περιοχή. Υπό την σκέπη του δήμου πραγματοποιείται κάθε χρόνο το Φεστιβάλ εκδηλώσεων (θεατρικό και Μουσικό) στο οποίο ανταποκρίνονται χιλιάδες συμπολίτες μας δείχνοντας έτσι την δίψα που υπάρχει για συμμετοχή στα θεατρικά και μουσικά δρώμενα. Γι αυτό το λόγο θα έπρεπε άνεργοι, οικογένειες με χαμηλό εισόδημα, πολύτεκνες οικογένειες, ΑΜΕΑ να παρακολουθούν τις παραστάσεις δωρεάν.
>>> Οι χώροι άθλησης (γυμναστήρια, αθλητικό κέντρο, γήπεδα μπάσκετ και τένις) δεν θα πρέπει να αποτελούν φάμπρικες κέρδους ημετέρων. Δεν θέλουμε οι οικογένειες να βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη για να συμμετέχουν σε οτιδήποτε είναι αυτονόητο ότι θα έπρεπε να παρέχεται δωρεάν.
Οι αθλητικές υποδομές που υπάρχουν έχουν μετατραπεί με την συναίνεση της δημοτικής αρχής σε χώρους αθλητικών υπηρεσιών από ιδιώτες στερώντας τη δυνατότητα από τους δημότες στην πράξη το δικαίωμα στην άθληση. Χαρακτηριστική περίπτωση το «Χαλικάκι» όπου οι ώρες χρήσης για το κοινό είναι στην ουσία απαγορευτικές. Είναι για γέλια και για κλάματα ανακοινώσεις σε όλους τους δημόσιους αθλητικούς χώρους που επιτρέπουν τη χρήση κάποιες πρωινές ώρες (δηλαδή στην Ηλιούπολη οι περισσότεροι δουλεύουν ως νυχτοφύλακες) ή πολύ βραδινές (όσοι δεν είναι νυχτοφύλακες έχουν ανεξάντλητες βιολογικές αντοχές) παρέχοντας έτσι τη δυνατότητα να κερδοσκοπούν ή να βιοπορίζονται κάποιοι. Το «κλειστό» αθλητικό κέντρο μπορεί για παράδειγμα να δέχεται συλλόγους/σωματεία για προπονήσεις και αγώνες αλλά δεν μπορεί να δεχτεί αυτοδημιούργητες ομάδες κατοίκων για κάτι τέτοιο. Το πιο χαρακτηριστικό όμως παράδειγμα ιδιωτικοποίησης των δημόσιων χώρων άθλησης αποτελεί ο Αθλητικός Όμιλος Αντισφαίρισης Ηλιούπολης (ΑΟΑΗ) ο οποίος έναντι τιμήματος που καταβάλλεται σε ετήσια βάση στον ΠΑΟΔΗΛ αποτελεί ίσως από τις μεγαλύτερες μπίζνες στην περιοχή μας. Αναφέρουν χαρακτηριστικά στον κανονισμό τους: «Ελεύθερη πρόσβαση στα γήπεδα έχουν τα μέλη, οι αθλητές και οι αθλούμενοι μαθητές της Ακαδημίας, που καταβάλλουν τις προβλεπόμενες μηνιαίες συνδρομές και είναι ταμειακώς τακτοποιημένοι….. Σε περίπτωση που κάποιο γήπεδο, green-set, δεν χρησιμοποιείται από μέλη, προπονητές, partners, αθλητές ή αθλούμενους μαθητές της Ακαδημίας, είναι διαθέσιμο να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε άλλο, δημότη ή ετεροδημότη, με την προϋπόθεση ότι θα καταβληθεί το αντίστοιχο αντίτιμο χρήσης γηπέδου». Και ακολουθεί κατάλογος χρεώσεων».
Κι αν τα θέλω μας είναι αυτά γιατί η πραγματικότητα είναι τόσο διαφορετική; Γιατί η τοπική διοίκηση είναι τόσο μακριά μας; Γιατί αυτό που αποπνέει η πόλη είναι «από έξω κούκλα και από μέσα πανούκλα» Γιατί τελικά δεν πάει αλλιώς;
Ακόμα πιο αντιδραστικό το τοπικό κράτος
Το τοπικό κράτος (η συγκρότηση του κράτους στο επίπεδο δήμων και περιφερειών) αποτελεί τμήμα του κρατικού μηχανισμού και αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής, ιδεολογικής και οικονομικής λειτουργίας του αστικού κράτους.
Η ψήφιση του Κλεισθένη παλιότερα (και του Καλλικράτη ακόμα πιο παλιά) σηματοδότησαν βασικές αλλαγές στην αντιδραστική θωράκιση του τοπικού κράτους. Την περίοδο της πανδημίας και της πολλαπλής καπιταλιστικής κρίσης η επίφαση των όποιων δημοκρατικών πλευρών στη λειτουργία του κατέρρευσε ακόμα περισσότερο με τα αντιδραστικά νομοθετήματα Θεοδωρικάκου – Βορίδη, τα οποία κατήργησαν στην πράξη ακόμα και τη στοιχειώδη αντιπροσωπευτική λειτουργία των συμβουλίων (δημοτικών και περιφερειακών).Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια περίοδο επιτάχυνσης ενός νέου γύρου καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ανασυγκρότησης σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση του μοντέλου για τοπικό κράτος-εργαλείο στην προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων και ενίσχυσης του μοντέλου του μάνατζερ στη διοίκηση του τοπικού κράτους.Είναι καθαρό πως με τις πολιτικές που ορίζονται από ΕΕ, κυβερνήσεις και κεφάλαιο, δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση σε δήμους και περιφέρειες, ενώ η έννοια της «αυτοδιοίκησης» ακούγεται περισσότερο σαν φάρσα. Αρχικά με το νόμο Θεοδωρικάκου και στη συνέχεια με το νόμο Βορίδη η κυβέρνηση της ΝΔ, έβαλε στο στόχαστρο της το πλαίσιο λειτουργίας δήμων και περιφερειών ενώ σε όλη τη διάρκεια της θητείας της (2019-2023) προωθήθηκαν μια σειρά από αντιδραστικές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας. Με το νόμο Θεοδωρικάκου (ν.4623/09.08.2019), τον πρώτο νόμο που ψήφισε στη θητεία της, μια σειρά από κρίσιμες εξουσίες και αρμοδιότητες μεταφέρθηκαν σε επιτροπές, στις οποίες η παράταξη του περιφερειάρχη ή του δημάρχου έχει την απόλυτη πλειοψηφία.Με τον εκλογικό νόμο-τερατούργημα Βορίδη (ν.4804/2021), τον νόμο με βάση τον οποίο θα διεξαχθούν οι τοπικές εκλογές το 2023, επιχειρείται μια σημαντική αλλαγή στο εκλογικό σύστημα για τους δήμους και τις περιφέρειες. Επαναφέρεται η πενταετής θητεία για τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια από τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2023 και μετά. Τίθεται όριο 3% για την εκλογή των παρατάξεων στα συμβούλια. Το όριο εκλογής δημάρχου ή περιφερειάρχη από τον πρώτο γύρο κατεβαίνει στο 43% αντί του 50% που ίσχυε. Εξασφαλίζεται η εκλογή των 3/5 των μελών του Συμβουλίου στον νικητή των εκλογών για τη θέση του Περιφερειάρχη ή του Δημάρχου ανεξαρτήτως ποσοστού. Μειώνεται ο αριθμός των εκλεγμένων συμβούλων σε δήμους και περιφέρειες, με αποτέλεσμα να αυξάνεται παραπάνω το απαιτούμενο ποσοστό για είσοδο στα συμβούλια, παράμετρος που, σε συνδυασμό με το ότι η αντιπολίτευση μοιράζεται μόνο τα 2/5 των εδρών, καθιστά πολύ δύσκολη την εκλογή σε συμβούλια που έχουν μικρό αριθμό εδρών. Τίθεται καταληκτική ημερομηνία η 31η Αυγούστου για την κατάρτιση των συνδυασμών, ενώ οι εκλογές θα γίνουν τη δεύτερη Κυριακή του Οκτωβρίου! Είναι φανερό ότι όλα τα παραπάνω εμπόδια μαζί με το μεγάλο κόστος της εκτύπωσης ψηφοδελτίων και τα περίπλοκα γραφειοκρατικά εμπόδια στοχεύουν ευθέως να αποκλείσουν την εκπροσώπηση στα συμβούλια των αριστερών ριζοσπαστικών αντικαπιταλιστικών αντιδιαχειριστικών κινήσεων, που ενοχλούσαν και τους χάλαγαν τα σχέδια, αλλά και να μαντρώσουν στις παρατάξεις που στηρίζονται από τα κυρίαρχα κόμματα κάθε διαφοροποίηση τοπικού παράγοντα.Σε άσχετο νόμο του υπουργείου Εσωτερικών, τον Ιούνιο του 2022, καταργήθηκε η δυνατότητα των επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων να θέτουν θέματα προ ημερησίας διατάξεως.Με τροποποίηση τον Μάρτιο του 2023 αποδόθηκαν νέες υπερεξουσίες στην Οικονομική Επιτροπή για τα έργα ΣΔΙΤ. Η Οικονομική Επιτροπή αποκτά αρμοδιότητα όχι απλώς αναθέτουσας αρχής ως προς το στάδιο της ανάθεσης, αλλά και στο στάδιο της εκτέλεσης των συμβάσεων με ΣΔΙΤ. Ενώ μπορεί να αποφασίζει για την τροποποίηση του φυσικού ή/και οικονομικού αντικειμένου των συμβάσεων.Στο τελευταίο νομοσχέδιο πριν το κλείσιμο της βουλής (11 Απριλίου) αξιοποιώντας και το πλαίσιο λειτουργίας που είχε επιβληθεί την περίοδο της πανδημίας, προχώρησε σε αλλαγές στη λειτουργία των συμβουλίων δίνοντας τη δυνατότητα με πλειοψηφία των 3/5 των συμβούλων (όσων εξασφαλίζει στην δημοτική και περιφερειακή αρχή ο νόμος Βορίδη) να μπορεί η συνεδρίαση να είναι κεκλεισμένων των θυρών, ενώ προβλέπεται και συνεδρίαση με τηλεδιάσκεψη ή με μικτό τρόπο μία φορά τον μήνα.Σημαντικό στοιχείο που περιορίζει τις δυνατότητες άσκησης θετικής στάσης (μέσω ουδετερότητας) των δημοτικών αρχών σε θέματα μονιμοποίησης συμβασιούχων εργαζομένων στους δήμους μέσω δικαστικής προσφυγής είναι και η υποχρεωτική άσκηση ένδικων μέσων από τις δημοτικές αρχές κατά δικαστικών αποφάσεων για παραμονή των εργαζόμενων στην εργασία τους.Με νομοσχέδιο που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο 2022, η δημοτική αστυνομία αποκτά αναβαθμισμένες κατασταλτικές αρμοδιότητες, θα έχει κατάλληλο εξοπλισμό με κλομπ, ειδικά αλεξίσφαιρα γιλέκα, χειροπέδες και θα μπορεί να συλλαμβάνει και να ανακρίνει.Συνολικός στόχος όλων των παραπάνω είναι η πιο συντηρητική, αυταρχική θωράκιση των περιφερειών και δήμων απέναντι στον λαϊκό παράγοντα, το βάθεμα της διασύνδεσης του κεντρικού με το τοπικό κράτος στο όνομα των αναδιαρθρώσεων και των ιδιωτικοποιήσεων, ο αποκλεισμός από τα συμβούλια των ενοχλητικών φωνών και η πλήρης μετατροπή τους σε βραχίονα προώθησης αντιλαϊκών και αντεργατικών πολιτικών. Στο όνομα της δήθεν «εύρυθμης λειτουργίας» των συμβουλίων και της «κυβερνησιμότητας» καταργείται οποιαδήποτε επίφαση δημοκρατικής λειτουργίας, απαξιώνεται ο ρόλος των συμβουλίων, ενισχύεται ο συγκεντρωτισμός και οι υπερεξουσίες δημάρχων-περιφερειαρχών.Πλευρά των αλλαγών στο πολιτικό σύστημα αποτελεί και η ενίσχυση του μοντέλου του δημάρχου-περιφερειάρχη manager που μπορεί να παρουσιάζεται και ως υπερ-κομματικός ή διακομματικός και να προβάλλεται με τον τίτλο του «αυτοδιοικητικού παράγοντα». Επίσης, συμπληρωματικά σε όλα αυτά, ενδυναμώνεται ο ρόλος και άλλων μορφές εξουσίας, όπως για παράδειγμα της εκκλησίας.
«Ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί» – κοινωνικά ελλείμματα
Η πολιτική που αφορά τους οικονομικούς πόρους για τη λειτουργία του δήμου εντάσσεται στο πλαίσιο της «δημοσιονομικής προσαρμογής» των μηδενικών ελλειμμάτων και των ισοσκελισμένων ή/και πλεονασματικών κρατικών προϋπολογισμών που ισχύει για όλες τις χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με αυτό τον κανόνα διαμορφώνονταν και ο καθ’ έτος προϋπολογισμός του δήμου μας και κινείται και όλο το πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε ως τώρα. Σε αυτό το πλαίσιο είχαμε μείωση των επιχορηγήσεων που κατέβαλε το κεντρικό κράτος με παράλληλη μετακύλιση αρμοδιοτήτων κάτω από τη σημαία της «αποκέντρωσης». Οι λεγόμενοι ίδιοι πόροι (κυρίως προερχόμενοι από δημοτικά τέλη) απογειώθηκαν ξεπερνώντας κατά πολύ τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ), που δίνονται από το κεντρικό κράτος. Τα οικονομικά του δήμου πιέστηκαν περαιτέρω υπό το βάρος της πανδημίας και της ενεργειακής κρίσης αδυνατώντας να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες.
Καθηλωμένες παραμένουν οι ΣΑΤΑ (επιχορήγηση για επισκευές, συντηρήσεις και μικρές επενδύσεις), ενώ περιορίζονται σε μηδαμινά κονδύλια οι δημόσιες δαπάνες για σημαντικές ανάγκες (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων -Π.Δ.Ε.), όπως τα αντιπλημμυρικά έργα, η αντιπυρική προστασία, η αντισεισμική θωράκιση και τα κονδύλια για την κοινωνική πολιτική.
Οι αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα και η επιβολή νέου χαρατσιού ταφής των απορριμμάτων επιβαρύνουν τα οικονομικά του δήμου. Η αποδοχή και εφαρμογή αυτής της κεντρικής πολιτικής οδηγεί σε τρεις δρόμους ταυτόχρονα: α) την ασφυκτική εξάρτηση από το ΕΣΠΑ, β) την ενίσχυση της λειτουργίας και παροχής υπηρεσιών με ιδιωτικο – οικονομικά κριτήρια γ) την ενίσχυση της φορομπηξίας των δημοτών και την εξεύρεση «εξωτερικών» πηγών χρηματοδότησης. Είναι χαρακτηριστική η συζήτηση για είσπραξη του ΕΝΦΙΑ από τους δήμους ως αντιστάθμισμα για την περαιτέρω συρρίκνωση των πόρων από το κεντρικό κράτος, η οποία μάλιστα αιτιολογείται ως κίνηση στα πλαίσια της ενίσχυσης του «αυτοδιοικητικού» χαρακτήρα τους.
Το ΕΣΠΑ αναδεικνύεται σε σχεδόν αποκλειστική πηγή χρηματοδότησης –και για τον δήμο- για την υλοποίηση δημόσιων έργων, κυρίως τεχνικών (οδοποιίες, κτιριακά κ.ά.), ψηφιακών, κοινωνικής πολιτικής αλλά και άλλου χαρακτήρα, που χρηματοδοτούνται με τα κριτήρια της επιλεξιμότητας της δαπάνης.
Στα παραπάνω τα οποία σχετίζονται με τις κατευθύνσεις που δίνει η ΕΕ για την αξιοποίηση των πόρων, θα πρέπει να προσθέσουμε τις παρεμβάσεις ιδιωτικών συμφερόντων (σύμβουλοι, υπεργολάβοι κλπ) που «ανθίζουν» πέριξ του δήμου και οι οποίοι «στρέφουν», στο βαθμό που τους αναλογεί, τους πόρους αυτούς σε τομείς που θα ενισχύσουν το καπιταλιστικό κέρδος για ιδιοτελείς, αλλά και όχι μόνο λόγους.
Οι κοινωνικές υπηρεσίες (εκπαίδευση, προσχολική αγωγή, πρωτοβάθμια υγεία, βοήθεια σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας κ.ά) και τα έργα σχετικά με αυτές, δεν αποτελούν πρώτη προτεραιότητα, με συνέπεια η ποιότητα και η κάλυψη των αναγκών με σύγχρονους όρους να απέχουν πολύ από αυτό που θα έπρεπε να είναι.
Δημοτική αρχή και δημοτικό συμβούλιο Ηλιούπολης: Πίσω από τη «μαγική εικόνα»
Σημειώναμε στην προηγούμενη εκλογική μας διακήρυξη (2019): Ενόψει των εκλογών παρουσιάζεται πληθώρα παρατάξεων και υποψήφιων «σωτήρων». Πολλές παρατάξεις κινούνται εντός μνημονιακού πλαισίου, θέλοντας να γίνουν «χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Και παρακάτω αναφέραμε: Για μας, η όποια εκπροσώπηση στο δημοτικό συμβούλιο είναι έκφραση της συλλογικότητας και του κόσμου που αγωνίζεται, μακριά από προσωποκεντρικά μοντέλα.
«Έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα, αλλά όπως σας είπα, πολλά απ’ αυτά που είχαμε οραματιστεί και τα είχαμε παρουσιάσει προεκλογικά, εμποδιστήκαμε στο να τα υλοποιήσουμε. Θέλω να καταλάβουν οι πολίτες ότι πολλές αποφάσεις έχουν μπλοκάρει λόγω της αντιπολιτευτικής διάθεσης της πλειοψηφίας των παρατάξεων. Από εκεί και πέρα, δεν μας έτυχαν και λίγα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα η Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν στον ‘’πάγο’’. Είχαμε τα lockdown αρχικά και μετά πολλούς υπαλλήλους που απουσίαζαν είτε επειδή νοσούσαν, είτε επειδή έρχονταν σε επαφή με κρούσμα, την τηλεργασία η οποία ουσιαστικά δεν δούλεψε – ελάχιστο ήταν το παραγόμενο έργο.»
Οι δικαιολογίες του Χατζηδάκη δεν έχουν καμία βάση, καθώς η δημοτική αρχή είχε, με βάση και το αντιδημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο, τη δυνατότητα να περάσει τις επιλογές της…
Οι δεξιές παρατάξεις «Ηλιούπολη - Πάμε μπροστά» και «Η πόλη που θέλω» διαγκωνίζονταν και συνεχίζουν να το κάνουν για το ποια είναι η πιο αυθεντική εκπρόσωπος του νεοφιλελευθερισμού στον δήμο. Οι προσωπικές φιλοδοξίες των επικεφαλής τους ωστόσο δείχνουν και τα προβλήματα εσωτερικής αντιπαράθεσης που υπάρχουν στον χώρο της δεξιάς. Γέφυρα σε αυτό μπορεί να παίξει η νεοεμφανιζόμενη «Ηλιούπολη φωτεινή πόλη» του εμφανιζόμενου Δημήτρη Ευαγγέλου.
Αναφέραμε στη διακήρυξή μας το 2019: «Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, Ηλίου-Πόλις είναι πλέον μνημονιακή δύναμη, δεν έχει καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα και την Αριστερά.»
Η βαθιά κρίση του συγκεκριμένου χώρου εκφράζεται και στον δήμο μας, με ένα τμήμα να μπαίνει τελικά κάτω από τις σημαίες του δημάρχου Χατζηδάκη (ορισμένοι από τους πρώτους μήνες, οι υπόλοιποι πρόσφατα), εκφράζοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τη διαχειριστική λογική και τη δεξιόστροφη πορεία.
Η μήτρα που γεννήθηκε όμως αυτή η επιλογή είναι ακριβώς η έλλειψη ενός προγράμματος υπεράσπισης των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων σε ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική, το σύστημα και την ΕΕ και το έλλειμμα ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Ο χώρος αυτός συνολικά θεωρεί πως η πολιτική σωτηρία του θα έρθει με μια ατζέντα όσο το δυνατόν πιο κοντά στο συντηρητικό αφήγημα.
Η παράταξη «Πρώτα η Ηλιούπολη», από την οποία προερχόταν η παλιά δημοτική αρχή του Βαλασόπουλου, παρά το πλασάρισμά της με νέα πρόσωπα σε αυτές τις εκλογές, περισσότερο μοιάζει με προσπάθεια αναπαλαίωσης του χώρου των «δημοκρατικών δυνάμεων» στον δήμο και της αντίστοιχης διαχείρισης, η οποία όχι μόνο δεν έδωσε φιλολαϊκή διέξοδο, αλλά πλέον έχει πολλούς εκφραστές.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» κινείται σε πλήρη ταύτιση με το ΚΚΕ. Παρά τις θετικές τοποθετήσεις υπέρ των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, η όποια δράση της εξαντλούνταν κυρίως στο δημοτικό συμβούλιο, χωρίς να εκφράζει στην πράξη κάποια μαχητική αντιπολίτευση στη δημοτική αρχή, ούτε να συμβάλλει σε διαδικασίες αυτοοργάνωσης των κατοίκων και ενωτικού κινήματος που δεν βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του κόμματος. Σε σημαντικές κινητοποιήσεις που έγιναν στο δήμο μας δεν συμμετείχε ή είχε συμβολική παρουσία: Κατά της αστυνομοκρατίας την εποχή της πανδημίας, κατά του τράφικινγκ, για το νεκροταφείο και το ΚΥΤ στον Υμηττό κλπ.
Η Αριστερή Πρωτοβουλία, παρά τις θετικές διακηρύξεις, παρέμεινε σε μοναχική πορεία και στην πράξη η συμβολή της στο κινηματικό επίπεδο ήταν περιορισμένη.
Το κίνημα στην Ηλιούπολη και η παρουσία της ΜΑΧΗ
Τα προηγούμενα χρόνια αναπτύχθηκαν αρκετές κινητοποιήσεις στην Ηλιούπολη, για τοπικά κυρίως προβλήματα, έλειψε όμως μια σταθερή και μαζική παρέμβαση των κατοίκων, των εργαζομένων και της νεολαίας για τα δικαιώματά τους συνολικά κι όχι εν μέρει. Έλειψε ένα μαχητικό και ανατρεπτικό κίνημα στην πόλη, που θεωρούμε πως είναι το βασικό μας όπλο για να αντεπιτεθούμε και να πετύχουμε κατακτήσεις.
Κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις έγιναν για την υπεράσπιση του Κέντρου Υγείας, για την υπεράσπιση του Υμηττού από τα σχέδια δημιουργίας νεκροταφείου – επέκτασης του ΚΥΤ και διαιώνισης του ΣΜΑ, ενάντια στην αυθαίρετη κατασκευή στον Προφήτη Ηλία και τα κλειστά πάρκινγκ στην Προυσιώτισσα, για την υπεράσπιση του δικαιώματος των αθλουμένων στο Χαλικάκι.
Η Μαχόμενη Ηλιούπολη ήταν «μέσα» και συνέβαλε σε κάθε αγώνα και κινητοποίηση που έγινε στο δήμο μας τα προηγούμενα χρόνια, δικαιώνοντας τον τίτλο της.
Ιδιαίτερα περήφανοι είμαστε γιατί την περίοδο της πανδημίας δεν «κλειστήκαμε στο σπίτι», ούτε είπαμε «θα λογαριαστούμε μετά», αλλά βγήκαμε μπροστά για τη δημόσια υγεία, ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, με αλληλεγγύη για να μην είναι κανείς μόνο του στην κρίση και την πανδημία, κόντρα στις σειρήνες της υποταγής στην κυβέρνηση ή στις κάθε λογής αντιεπιστημονικές και θρησκόληπτες προσεγγίσεις.
Πρωταγωνιστική ήταν η συμβολή μας στην κινηματική έκρηξη τον Μάρτη του 2021 ενάντια στην αστυνομοκρατία και τα παρατεταμένα lockdown, με αποτέλεσμα δύο πολύ μαζικές πορείες και τελικά την μερική απόσυρση της αστυνομίας από τις πλατείες.
Η ΜΑΧΗ δεν σιώπησε μπροστά στη συγκλονιστική υπόθεση του τράφικινγκ από αστυνομικό στην Ηλιούπολη, με θύμα τουλάχιστον μια 19χρονη κοπέλα. Μαζί με φεμινιστικές συλλογικότητες κάλεσε σε διαδηλώσεις και άλλες δράσεις, οι οποίες αντιμετωπίστηκαν με ΜΑΤ και χημικά από την αστυνομία. Αναδείξαμε την απειλή των κυκλωμάτων, της εκμετάλλευσης, της βίας και των διακρίσεων κατά των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.
Δεν ξεχάσαμε τα θέματα της αντιφασιστικής πάλης και της επίθεσης της Χρυσής Αυγής στον δήμο μας, στο «Συνεργείο», διοργανώνοντας και σχετική εκδήλωση κι έχοντας διαρκές μέτωπο απέναντι στον φασισμό.
Ιδιαίτερη σημασία για εμάς έχει το γεγονός πως σε ορισμένες περιπτώσεις, μέσα από τις κινητοποιήσεις, προέκυψαν και Συνελεύσεις ή επιτροπές, μορφές αυτοοργάνωσης των κατοίκων, προπλάσματα ενός συνολικού κινήματος οργανωμένου λαού.
Το κορυφαίο παράδειγμα ήταν η δημιουργία της Συνέλευσης Αγώνα Κατοίκων Ηλιούπολης, μέσα από τις κινητοποιήσεις ενάντια στην αστυνομοκρατία την άνοιξη του 2021, η δράση της οποίας κράτησε μερικούς μήνες. Η συμβολή της ΜΑΧΗ στη δημιουργία της ήταν σημαντική καθώς ήταν δική μας πρόταση. Βεβαίως στα θετικά της βήματα συνέβαλαν δεκάδες ανένταχτοι αγωνιστές/στριες και άλλες δυνάμεις. Η δράση της ΣΑΚΗ στην πορεία ατόνησε, καθώς τροποποιήθηκαν οι καταστάσεις που τη δημιούργησαν. Αναλαμβάνουμε κι εμείς το σημαντικό μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί γι’ αυτή την υποχώρηση και είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε - συμβάλλουμε σε ανάλογη κινηματική ενωτική πρωτοβουλία.
Πρωτόλειες μορφές συσπείρωσης και αυτοοργάνωσης εκφράστηκαν και σε άλλα πεδία κινητοποίησης, όπως στο θέμα της υπεράσπισης του βουνού και του φυσικού περιβάλλοντος, στην υπόθεση του Προφήτη Ηλία κ.λπ.
Ο δικός μας απολογισμός, τα θετικά και τα αρνητικά, αφορούν πάντως αυτή τη δράση, μέσα στο κίνημα και στη δημιουργία και όχι στις στυλιζαρισμένες ομιλίες στο Δ.Σ. ή τις ιλουστρασιόν εκδηλώσεις.
Η δική μας προσπάθεια εκφράστηκε και με την επιτυχημένη φιλοξενία για δύο χρονιές του αντικαπιταλιστικού φεστιβάλ κινήσεων στα Νότια -σε συνεργασία με αντίστοιχες κινήσεις από Αργυρούπολη-Ελληνικό (Εκτός Πλάνου) και από Γλυφάδα (Αριστερή Πρωτοβουλία Γλυφάδας)- και με την πολύ σημαντική εκδήλωση για την Εθνική Αντίσταση και τον Δεκέμβρη του ‘44 στην Ηλιούπολη, που έγινε στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, τον Δεκέμβρη του 2022.
Πήραμε επίσης πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους σεισμόπληκτους στην Τουρκία, συγκεντρώνοντας χρήματα και στέλνοντάς τα σε συνδικάτα, γιατί οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, κόντρα στους εθνικισμούς και τον ανταγωνισμό κυβερνήσεων και αστικών τάξεων.
Η συνολική μας εκτίμηση λοιπόν είναι πως τηρήσαμε τη βασική «υπόσχεση» που δώσαμε το 2019, ήμασταν μέσα (σχεδόν) σε όλες τις κινητοποιήσεις και τα μέτωπα στην Ηλιούπολη, συμβάλλοντας να αναπτυχθούν, γενικευθούν και να νικήσουν. Η βασική μας αδυναμία ήταν ότι δεν πετύχαμε να διαμορφώσουμε ένα σταθερό «χώρο» (όχι μόνο με την έννοια του κτιρίου) διαλόγου, επεξεργασίας, συσπείρωσης δυνάμεων, έτσι ώστε να θέτουμε εμείς, ο κόσμος του αγώνα, επιθετικά το τι θέλουμε να γίνει και να μην παίζουμε μόνο ρόλο «τερματοφύλακα».
Η επόμενη μέρα για την ΜΑΧΗ
Για το από δω και πέρα: Τώρα μας ξέρει ο κόσμος στην Ηλιούπολη. Έχουμε πέντε και περισσότερα χρόνια ζωής. Γνωρίζει πως δεν είμαστε «περαστικοί». Καλούμε σε συμμετοχή, συσπείρωση και συνεργασία όλους και όλες που θέλουν να αγωνιστούν για να πάρουμε την ζωή και την πόλη στα χέρια μας. Αποστρεφόμαστε την υποταγή, γυρίζουμε την πλάτη στη διαχείριση, ακόμα κι όταν βαφτίζεται «αριστερή» ή «φιλολαϊκή». Μόνο μια Αριστερά ασυμβίβαστη και μαχητική, που είναι έτοιμη να παλέψει για μεγάλες ανατροπές, μπορεί να πετύχει και «μικρές» νίκες. Γι’ αυτό καλούμε όλο τον κόσμο που απογοητεύτηκε τα προηγούμενα χρόνια και πρόσφατα από τη χρεοκοπία των «εφικτών λύσεων» που τα έκαναν όλα ανέφικτα, να βρεθούμε και να προχωρήσουμε μαζί μπροστά κι ανατρεπτικά. Ξέροντας πως στην ΜΑΧΗ θα βρει ειλικρίνεια, συντροφικότητα κι ανιδιοτέλεια, δηλαδή «το αλάτι της γης» για τον κόσμο του κινήματος και της Αριστεράς.
Ο καθορισμός του Πέτρου Μανιάτη, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου μας, αποτελεί έκφραση της συλλογικής εκπροσώπησής μας. H κίνηση στηριζόμενη στην αρχή της εναλλαγής μέσα από την συνέλευσή της θα καθορίζει τους εκπροσώπους της στο δημοτικό συμβούλιο. Με τις δυνάμεις και τους αγωνιστές της Αριστεράς και του κινήματος η Μαχόμενη Ηλιούπολη επιδιώκει σχέσεις διαλόγου και κοινής δράσης, με κριτήριο την ανάπτυξη της πάλης των κατοίκων.
Συνεργαζόμαστε με αντίστοιχες κινήσεις σε άλλους δήμους, στηρίζουμε την περιφερειακή κίνηση Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, συμβάλλουμε στην ευρύτερη ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής, ανατρεπτικής, αντιΕΕ Αριστεράς.
Καλούμε σε στήριξη και ενίσχυση της Μαχόμενης Ηλιούπολης για να:
· Παλέψουμε και για τα «μικρά» και για τα «μεγάλα» προβλήματα και σε τοπικό και σε συνολικό επίπεδο, αλλά πάντα με συνολική ανατρεπτική πολιτική λογική, για ζωή και όχι επιβίωση.
· Για να ακουστεί δυνατά μια αριστερή και ανατρεπτική φωνή στην Ηλιούπολη.
· Για να υπάρξει μαχητική αντιπολίτευση μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο.
· Για να συμβάλλουμε στην ενίσχυση του κινήματος, στην αυτοοργάνωση των κατοίκων, με ανοικτές συνελεύσεις και πρωτοβουλίες αγώνα σε κάθε γειτονιά, ενάντια στις λογικές διαχείρισης εντός του ασφυκτικού πλαισίου της κυρίαρχης πολιτικής.
Γιατί η υπεράσπιση της ζωής μας περνάει μέσα από τα χέρια μας, την εγρήγορση μας, την οργάνωση μας και, εν τέλει, την υλοποίηση όσων είναι κοινωνικά αναγκαίων και όχι λογιστικά «εφικτών».
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
· Κάλυψη της αναγκαίας χρηματοδότησης του δήμου από την κεντρική εξουσία. Όχι στις μνημονιακές περικοπές και στο Παρατηρητήριο-«λαιμητόμο».
· Κατάργηση του «Κλεισθένη» και όλου του αντιδραστικού πλαισίου για τους δήμους.
· Κάλυψη όλων των αναγκών των υπηρεσιών του δήμου με προσλήψεις προσωπικού με συμβάσεις μόνιμης και σταθερής εργασίας, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον.
· Άμεση απαλλαγή των ανέργων από τα δημοτικά τέλη.
· Όχι πλειστηριασμοί και κατασχέσεις, προστασία της κατοικίας των λαϊκών στρωμάτων από τα αρπακτικά των τραπεζών και των funds. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
· Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Κατάργηση των ειδικών φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης και στο φυσικό αέριο.
· Αναβάθμιση και ουσιαστική λειτουργία του ΠΕΔΥ (πρώην ΙΚΑ) στην Ηλιούπολη, φιλολαϊκή αλλαγή συνολικά στο σύστημα δημόσιας υγείας.
· Σύγχρονα σχολικά κτίρια, με αυξημένη δημοτική μέριμνα. Νέα σχολεία και νηπιαγωγεία για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες ποιοτικής δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης για όλους.
· Δημιουργία βρεφικών – παιδικών σταθμών, όχι στα «παιδικά πάρκινγκ» και στην εμπορευματοποίηση.
· Δημοτική δωρεάν συγκοινωνία με τακτικά δρομολόγια, ανάμεσα στις γειτονιές και προς τους σταθμούς του μετρό. Πυκνές δημόσιες αστικές συγκοινωνίες, δωρεάν μετακίνηση για άνεργους, φτωχούς και μαθητές-σπουδαστές.
· Συντήρηση των δρόμων. Μείωση της ταχύτητας οχημάτων στον αστικό ιστό.
· Προστασία του περιβάλλοντος από την υποβάθμιση και την ιδιωτικοποίηση. Άμεση ανακήρυξη του ορεινού όγκου του Υμηττού σε δημόσια δασική έκταση. Κανένας αυτοκινητόδρομος στο βουνό, αυξημένα μέτρα πυροπροστασίας. Να κλείσει το ΚΥΤ. Ενίσχυση του πρασίνου παντού.
· Το παραλιακό μέτωπο να γίνει δημόσιος, ανοικτός και προσβάσιμος στο λαό χώρος.
· Πλατείες, πεζοδρόμια, πεζόδρομοι, χώροι πραγματικά δημόσιοι και ελεύθεροι, προσβάσιμοι για τους κατοίκους και όχι μισθωμένοι σε ιδιώτες.
· Προστασία και ανάδειξη του ρέματος της Πικροδάφνης, αποκατάσταση της φυσικής κοίτης του ρέματος.
· Πόλη καθαρή. Διαχείριση των απορριμμάτων από το δήμο και όχι από ιδιώτες. Ριζικός ανασχεδιασμός, με στόχο την μεγάλη μείωση των απορριμμάτων, την ανάκτηση υλικών, την ανακύκλωση στην πηγή, την κομποστοποίηση.
· Τα πρώην κτήματα «Νάστου» ανήκουν στο λαό της Ηλιούπολης. Αξιοποίησή τους προς όφελος των κατοίκων. Καμιά παραχώρηση δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο.
· Ο πολιτισμός και ο αθλητισμός είναι κοινωνικά δικαιώματα. Πρέπει να παρέχονται δωρεάν. Ενίσχυση του δημιουργικού και ερασιτεχνικού χαρακτήρα τους.
Αγωνιζόμαστε για να ανοίξουμε έναν άλλο δρόμο αντίστασης, ρήξης, ανατροπής, για το «Ψωμί – Παιδεία – Ειρήνη - Ελευθερία» της εποχής μας. Για κατάργηση των μνημονιακών δεσμεύσεων, διαγραφή του χρέους, έξοδο από την ευρωζώνη και ΕΕ. Ενάντια στην πολεμική απειλή ΝΑΤΟ και πολυεθνικών, τον εθνικισμό, τον φασισμό και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για να πάρουν το τιμόνι στα χέρια τους οι εργαζόμενοι και οι νέοι, με ορίζοντα μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια, καταπίεση και διακρίσεις.
Η πολιτική που βγάζει στο σφυρί ό,τι έχουμε και δεν έχουμε δεν επιτρέπεται να είναι το μέλλον το δικό μας, των παιδιών και των εγγονιών μας, της νέας γενιάς.
Αυτοί που υπηρετούν την πολιτική της εμπορευματοποίησης των πάντων δεν μπορεί να αποτελούν επιλογή για τις επερχόμενες εκλογές.
Αυτός ο κόσμος θα αλλάξει, όταν πάρουμε τη ζωή μας και την πόλη στα χέρια μας.
Αφετηρία της τοποθέτησής μας είναι η σαφής αντίληψη για το ποιους έχουμε απέναντί μας. Από τις εκλογές Μάη-Ιούνη 2023 προέκυψε μια κυβέρνηση που θα κινηθεί σε αντιλαϊκή κατεύθυνση, προωθώντας αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις («μεταρρυθμίσεις» τις λέει) σε όλους τους τομείς. Βασική κόκκινη κλωστή της αντίληψης της ΝΔ είναι η λογική της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης των πάντων, από την υγεία μέχρι το περιβάλλον, η μεγιστοποίηση των κερδών σε βάρος των αναγκών και δικαιωμάτων των εργαζομένων, η φτηνή και κακή εργασία για τους πολλούς και η καταστολή και το καθεστώς ανελευθερίας για όλους. Και σαν να μην έφτανε η επανεκλογή της ΝΔ, η απειλητική άνοδος της ακροδεξιάς και των φασιστών διαμορφώνει έναν ακόμα πιο αρνητικό αντιδραστικό πολιτικό συσχετισμό. Διαμορφώνεται μια Ελλάδα που δεν χωρά τα όνειρά μας, ειδικά της νέας γενιάς.
Σε έναν κόσμο που μαστίζεται από την λεηλασία των εργαζομένων και της φύσης από το κεφάλαιο, την όξυνση των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων που προξενεί πολέμους (όπως στην Ουκρανία και αλλού) και μετανάστες/πρόσφυγες, που βρίσκουν άδικο θάνατο στη Μεσόγειο, στο Αιγαίο, στον Έβρο και στα άλλα αιματοβαμμένα σύνορα της άθλιας «Ευρωπαϊκής Ένωσης-φρούριο», περιβαλλοντική και κλιματική κρίση, πανδημίες, έμφυλη βία, αποξένωση.
Η επικράτηση της ΝΔ και η ισχυροποίηση της ακροδεξιάς είναι αποτέλεσμα της επικράτησης του ΤΙΝΑ, του «Δεν υπάρχει εναλλακτική», μιας ανύπαρκτης στη ζωή κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, που πάντα δρα εντός του πλαισίου, που καθορίζουν τα μεγάλα συμφέροντα και η ΕΕ. Έτσι κυριαρχούν οι «μειωμένες προσδοκίες», το «δεν αλλάζουν τα πράγματα», «ας διαλέξουμε διαχειριστή» της κυρίαρχης πολιτικής ΣΕΒ και Βρυξελών. Στη βάση αυτή εκφράζεται η κυριαρχία της ΝΔ, η μεγάλη κρίση του ΣΥΡΙΖΑ που παγιώθηκε ως συστημική δύναμη, η επανάκαμψη του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ, το φούντωμα της ακροδεξιάς και των φασιστών. Μια Αριστερά που προσφέρει κυρίως ένα «αποκούμπι» και μια «σταθερή» (αλλά όχι ανατρεπτική) αντιπολίτευση, όπως το ΚΚΕ, και δεν ανοίγει ορίζοντες για μια ζωή σε ρήξη, έξω και πέρα από το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, που βρομίζει τα πάντα, δεν αποτελεί διέξοδο.
Τη διέξοδο την ανοίγουν οι αγώνες μας, τους δρόμους τους φτιάχνει ο «δρόμος». Ανιχνεύουμε κι αναδεικνύουμε τις ελπιδοφόρες και ανατρεπτικές τάσεις της εποχής μας· αυτές θέλουμε να γενικεύσουμε και να αναδείξουμε σε αντικαπιταλιστικό ρεύμα που δρα και σκέφτεται και τοπικά και συνολικά. Από τους εργάτες της efood και της Cosco μέχρι τους εκπαιδευτικούς που αρνούνται τους επιθεωρητές και τους υγειονομικούς που αγωνίζονται για δημόσια υγεία. Από τη νεολαία που συγκλονίστηκε για το έγκλημα στα Τέμπη και πέταξε έξω από τις σχολές την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Από τους αγώνες για δημόσιους χώρους, ελεύθερα βουνά και παραλίες μέχρι τις μάχες ενάντια στο τράφικινγκ και τους παιδοβιασμούς. Κι από τη Γαλλία που εξεγείρεται για το δίκιο μέχρι τους λαούς όλου του κόσμου που δεν σκύβουν το κεφάλι.
Πως θέλουμε την πόλη μας και τη ζωή μας
>>> Η Ηλιούπολη χτισμένη στην πλαγιά του «τρελού» θα πρέπει να απολαμβάνει όλα τα δώρα της φύσης χωρίς περιορισμούς και αλλοιώσεις στο φυσικό τοπίο. Χωρίς παρεμβάσεις τσιμεντοποίησης με το πρόσχημα του καλλωπισμού και πλαστικών ταπήτων ακόμα και μέσα σε αλσύλλιά της. Χωρίς οικιστικές επεκτάσεις και καταπατήσεις (βλέπε εκκλησάκι Προφήτη Ηλία) στο όνομα εκσυγχρονισμού υποδομών (βλέπε ΚΥΤ) ή νέου πολεοδομικού σχεδιασμού (βλέπε νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων, νεκροταφείο), που εκ των πραγμάτων ανοίγουν την όρεξη οικονομικών κορακιών για ιδιωτική εκμετάλλευση.
Οι χώροι διάβασης πεζών αποπνέουν μια μίζερη εικόνα κοινωνικής παρακμής που δεν μας αξίζει. Μπορεί να έγιναν έργα βιτρίνας σε κεντρικούς δρόμους αλλά οι γειτονιές έχουν αφεθεί στην εγκατάλειψη. Πεζοδρόμια ξεχαρβαλωμένα (ευκολότερα περπατάς στο οδόστρωμα), έλλειψη ηλεκτροφωτισμού και χώρων στάθμευσης, βουνά από κάθε λογής υλικά που για μήνες παραμένουν αμάζευτα συνθέτουν το σκηνικό της απουσίας πραγματικού ενδιαφέροντος για τις οικογένειες των πιο λαϊκών περιοχών.
Δημιουργείται έτσι το υπόβαθρο ώστε χωρίς διαμαρτυρίες η ιδιωτικοποίηση και αυτών ακόμα των στοιχειωδών απαιτήσεων μας να θεωρείται αναγκαία.
Από την άλλη η αλόγιστη παραχώρηση χρήσης τραπεζοκαθισμάτων σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο (μόνο στα δέντρα ακόμα δεν έβαλαν) εμφανίζεται σαν δημοτικά έσοδα αποκρύβοντας το γεγονός ότι πίσω και πάνω από όλα είναι το ιδιωτικό κέρδος. Ένα ιδιωτικό κέρδος που κάποιες φορές, πίσω από την βιτρίνα του να δουλέψει το μαγαζάκι, κρύβονται διασυνδέσεις με ανθρώπους της νύχτας («μπραβιλίκια» πιο λαϊκά), διακίνηση ναρκωτικών ουσιών και κάθε λογής παραβατικών συμπεριφορών.
>>> Οι νέοι και οι μεγαλύτεροι που δουλεύουν σε επιχειρήσεις με έδρα το δήμο θέλουμε να έχουν μόνιμη απασχόληση, να πληρώνονται και ασφαλίζονται χωρίς διαπραγμάτευση με το κάθε αφεντικό και με την απειλή κάθε φορά της απόλυσής τους, να έχουν σταθερό ωράριο και όχι στο όνομα της κάθε Friday να γίνονται εργασιακά λάστιχα... Χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις των ντελιβεράδων, του εργαζόμενου στον «Πρόεδρο», των υπαλλήλων στον Κωτσόβολο.
Τα αλλεπάλληλα ατυχήματα στους χώρους εργασίας και στον Δήμο Ηλιούπολης δεν είναι αποτέλεσμα της «κακιάς ώρας», «ατυχιών» ή «λαθών» των εργαζομένων, αλλά των ελλείψεων του προσωπικού, της εντατικοποίησης και των μεγάλων κενών στα μέτρα προστασίας, που η εκάστοτε εργοδοσία αντιμετωπίζει ως κόστος και εμπόδιο.
Έτσι όμως διαμορφώνονται οι καταστάσεις που οδηγούν σε προδιαγεγραμμένα εγκλήματα, όπως στα Τέμπη!
Οι ελλείψεις προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες του δήμου, η μη σωστή κατανομή του υπάρχοντος προσωπικού και η εντατικοποίηση της εργασίας με συνεχή εξαήμερα κυρίως στην υπηρεσία καθαριότητας, η μη χορήγηση όλων των Μέσων Ατομικής Προστασίας, τα προβληματικά παλιά και ασυντήρητα οχήματα, η μη συνεχή εκπαίδευση, η μη πραγματοποίηση εδώ και χρόνια των ιατρικών εξετάσεων που προβλέπονται κ.α. απαξιώνουν και διαλύουν τις υπηρεσίες, αποτελούν και τις βασικές αιτίες των εργατικών “ατυχημάτων”. Η αποκομιδή σκουπιδιών όπως γίνεται ως τώρα σηματοδοτεί την απαξίωση των κοινωνικών υπηρεσιών και καλωσόρισμα κάθε πιθανού και απίθανου ιδιώτη για να βγάλει κέρδος. Δίπλα στους κάδους, βιτρίνας οι περισσότεροι (κλειδωμένοι λες και θα κλέψουν τα σκουπίδια), ξεπηδούν ιδιωτικοί κάδοι που έχουν στηθεί με χρήματα της περιφέρειας και μας καλούν να κάνουμε το οικολογικό μας καθήκον έναντι 0,01 ευρώ η κάθε καλή μας πράξη. Άσχετο βέβαια ότι στην συνέχεια ο ιδιώτης συλλέκτης θα εκμεταλλευτεί το περιεχόμενο για δικό του κέρδος.
Ήταν πλάι σε όλα αυτά και η γιγάντωση ιδιωτικών φροντιστηρίων που σαν μανιτάρια απλωμένα απομυζούν τον εργατικό μισθό. Είναι το απαράδεκτο γεγονός πως δεν υπάρχουν θέσεις για όλα τα νήπια σε δημόσιες μονάδες κι έτσι ξεκινά ο οικογενειακός προϋπολογισμός τον Σεπτέμβρη με το ετήσιο χαράτσι για να πάνε σε κάποιο ιδιωτικό κέντρο, ενώ πάντα υπάρχει το ερώτημα αν οι οικογένειες μπορούν να πληρώσουν τα δίδακτρα των φροντιστηρίων.
>>> Η δημοτική συγκοινωνία ως μέσο εξυπηρέτησης των κατοίκων να είναι ασφαλής και συχνή. Πλησίον της Ηλιούπολης υπάρχουν τρεις σταθμοί Μετρό. Παρόλα αυτά τρόπος προσέγγισης με δημόσια μέσα δεν υπάρχει από όλες τις περιοχές της Ηλιούπολης, Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότεροι κάτοικοι κατεβαίνουν με ιδιωτικό όχημα μέχρι αυτούς για την μετεπιβίβασή τους. Χρειάζεται διαφορετική διάρθρωση των δρομολογίων και φυσικά δεν μπορεί αυτή να εξαρτάται από το αν είναι χαλασμένο κάποιο όχημα, την έλλειψη ανταλλακτικών ή και οδηγού. Η δημοτική αρχή (Χατζηδάκης) δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για την ουσιαστική ύπαρξη της δημόσιας συγκοινωνίας.
Το όριο των 30 χλμ. πρέπει να είναι δεδομένο για την μείωση ατυχημάτων. Έχει ήδη ανοίξει η συζήτηση για το «φαραωνικό» έργο αυτοκινητόδρομου, που δήθεν θα λύσει το πρόβλημα στην πόλη. Επειδή είναι «πολλά τα λεφτά Άρη » επιχειρείται να μας πείσουν όλοι και με όλους τους τρόπους (από τους νεοφιλελέ τεχνοκράτες μέχρι τους ευαίσθητους περιβαλλοντολόγους/συγκοινωνιολόγους, πάντα δίπλα στους πολιτικούς άρχοντες όλων των αποχρώσεων) ότι θα είναι για το καλό μας, αποκρύπτοντας ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξυπηρέτηση της τριπλέτας έργα ΠΥΡΚΑΛ - υποβάθμιση Υμηττού - βίλες Ελληνικού και επενδύσεις για μαρίνα και καζίνο του κου Λάτση.
>>> Το Κέντρο Υγείας Ηλιούπολης θα πρέπει να είναι ο κατεξοχήν τόπος πρόληψης και πρωτοβάθμιας φροντίδας όλων των ηλικιών. Άμεσα ραντεβού με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων και γρήγορες βασικές εξετάσεις. Με προσωπικό που να καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων και υλικοτεχνική υποδομή που να πληροί τα πρωτόκολλα υγείας. Αντί αυτού τα τελευταία χρόνια έχουμε μείωση ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, μετατροπή του σε κέντρο διάγνωσης covid, συνταγογραφάδικο και μόνο αυτό, λες και οι υπόλοιπες υγειονομικές ανάγκες εξαφανίστηκαν από τον κόσμο! Νέα δεδομένα έρχονται να προστεθούν όπως το σύστημα DRG (Σύστημα Διαγνωστικών Ομοιογενών Ομάδων), ένα σύστημα κατηγοριοποίησης ασθενών, το οποίο αποτελεί σύστημα κοστολόγησης και αποζημίωσης νοσοκομειακών υπηρεσιών. Το σύστημα DRG, στο όνομα του «ελέγχου νοσοκομειακών προϋπολογισμών, αξιολόγησης του παραγόμενου έργου» και της «ορθολογικής κατανομής των διαθέσιμων πόρων», θα αξιοποιηθεί για τη μείωση των κρατικών προϋπολογισμών των νοσοκομείων, χρησιμεύοντας ως εργαλείο «αξιολόγησης» νοσοκομείων, επιμέρους κλινικών αλλά και εργαζομένων με βάση προσδιορισμένους οικονομικούς δείκτες. Κριτήριο για την ανάπτυξη ή την υποβάθμιση τμημάτων ή δομών θα είναι το «κόστος» λειτουργίας τους και όχι οι ανάγκες των ασθενών και του λαού.
Με αυτόν τον τρόπο η «συγκριτική αξιολόγηση» θα οδηγήσει σε διαφορές στην παροχή φροντίδας, π.χ. μια δομή Υγείας σε ένα μικρό νησί ή σε μια άλλη περιοχή με λίγους κατοίκους μπορεί να κριθεί αντιπαραγωγική και να καταργηθεί, αφού δεν θα μπορεί να συντηρηθεί με ίδια έσοδα. Εδώ εκφράζεται η αντίθεση ανάμεσα στο κόστος-όφελος και στο κοινωνικά αναγκαίο. Έτσι, οι ασθενείς δεν θα έχουν την υγειονομική περίθαλψη που χρειάζονται. Οι πολύμηνες αναμονές για ραντεβού σε τακτικά ιατρεία και χειρουργεία στα «προσοδοφόρα» νοσοκομεία θα τους υποχρεώσουν (όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα), σε πρόσθετες πληρωμές στα απογευματινά ιατρεία και χειρουργεία ή στον ιδιωτικό τομέα. Ταυτόχρονα, η αρνητική αξιολόγηση υγειονομικών που θα θεωρούνται «κοστοβόροι» ενδέχεται να οδηγήσει και σε μείωση μισθών και θέσεων εργασίας. Το DRG, αποτελεί εργαλείο για την εμβάθυνση της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των δημόσιων μονάδων Υγείας, ώστε να καλύπτουν ολοένα μεγαλύτερο μέρος των δαπανών τους από την πώληση των εργασιών τους στους ασθενείς-πελάτες.
Η εφαρμογή και γενίκευση αυτής της πολιτικής θα έχει αρνητικές συνέπειες και για το Κέντρο Υγείας στον δήμο μας.
Στο ΕΚΑΒ αντί να υπάρχει η αναγκαία ενίσχυση κυρίως σε προσωπικό αλλά και μέσα, γίνονται «μπαλώματα» σε συνεργασία με την… Πυροσβεστική, τον στρατό και την αστυνομία. Η επόμενη φάση είναι να δοθούν φιλέτα σε ιδιωτικές εταιρείες.
Υλοποιείται έτσι η πολιτική της ΕΕ, η οποία εξειδικεύεται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις, για την ανταποδοτική παροχή των αναγκών στην Υγεία με άμεσες πληρωμές ή έμμεσα από τα ασφαλιστικά ταμεία και δραστικό περιορισμό της κρατικής χρηματοδότησης. Η πολιτική αυτή διαμορφώνει και ενισχύει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα, του οποίου η εξασφάλιση γίνεται ατομική ευθύνη.
>>> Η πολιτιστική ζωντάνια της πόλης πρέπει να ξεπηδά μέσα από φορείς και αυτοοργανωμένες ομάδες, από εγχειρήματα που στηρίζει ο δήμος υλικά και οικονομικά, από αθλητικές δραστηριότητες που αποτελούν κίνητρο για συμμετοχή όλων των ηλικιών.
Στη διάρκεια των δεκαετιών που πέρασαν, στο πλαίσιο της κυρίαρχης αναπτυξιακής λογικής που υπήρχε, ζήσαμε το φαινόμενο της εξαφάνισης των κινηματογραφικών αιθουσών που υπήρχαν στην Ηλιούπολη, όπως συνέβη άλλωστε σε όλη την Ελλάδα, με αποτέλεσμα σήμερα στην πόλη μας να υπάρχει μόνο ο θερινός Δημοτικός Κινηματογράφος «Μελίνα Μερκούρη», όπου για την ύπαρξη και συνέχιση της λειτουργίας του θα είμαστε πάντα παρόντες. Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης (ΚΛΗ) κατόρθωσε να διαμορφώσει ένα ζωντανό χώρο ψυχαγωγίας, ενημέρωσης και προβληματισμού, επιδρώντας θετικά στην πολιτιστική ζωή της Ηλιούπολης και όχι μόνο, όπως δείχνει η συμμετοχή στις προβολές-εκδηλώσεις της κοινού από την ευρύτερη περιοχή. Υπό την σκέπη του δήμου πραγματοποιείται κάθε χρόνο το Φεστιβάλ εκδηλώσεων (θεατρικό και Μουσικό) στο οποίο ανταποκρίνονται χιλιάδες συμπολίτες μας δείχνοντας έτσι την δίψα που υπάρχει για συμμετοχή στα θεατρικά και μουσικά δρώμενα. Γι αυτό το λόγο θα έπρεπε άνεργοι, οικογένειες με χαμηλό εισόδημα, πολύτεκνες οικογένειες, ΑΜΕΑ να παρακολουθούν τις παραστάσεις δωρεάν.
>>> Οι χώροι άθλησης (γυμναστήρια, αθλητικό κέντρο, γήπεδα μπάσκετ και τένις) δεν θα πρέπει να αποτελούν φάμπρικες κέρδους ημετέρων. Δεν θέλουμε οι οικογένειες να βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη για να συμμετέχουν σε οτιδήποτε είναι αυτονόητο ότι θα έπρεπε να παρέχεται δωρεάν.
Οι αθλητικές υποδομές που υπάρχουν έχουν μετατραπεί με την συναίνεση της δημοτικής αρχής σε χώρους αθλητικών υπηρεσιών από ιδιώτες στερώντας τη δυνατότητα από τους δημότες στην πράξη το δικαίωμα στην άθληση. Χαρακτηριστική περίπτωση το «Χαλικάκι» όπου οι ώρες χρήσης για το κοινό είναι στην ουσία απαγορευτικές. Είναι για γέλια και για κλάματα ανακοινώσεις σε όλους τους δημόσιους αθλητικούς χώρους που επιτρέπουν τη χρήση κάποιες πρωινές ώρες (δηλαδή στην Ηλιούπολη οι περισσότεροι δουλεύουν ως νυχτοφύλακες) ή πολύ βραδινές (όσοι δεν είναι νυχτοφύλακες έχουν ανεξάντλητες βιολογικές αντοχές) παρέχοντας έτσι τη δυνατότητα να κερδοσκοπούν ή να βιοπορίζονται κάποιοι. Το «κλειστό» αθλητικό κέντρο μπορεί για παράδειγμα να δέχεται συλλόγους/σωματεία για προπονήσεις και αγώνες αλλά δεν μπορεί να δεχτεί αυτοδημιούργητες ομάδες κατοίκων για κάτι τέτοιο. Το πιο χαρακτηριστικό όμως παράδειγμα ιδιωτικοποίησης των δημόσιων χώρων άθλησης αποτελεί ο Αθλητικός Όμιλος Αντισφαίρισης Ηλιούπολης (ΑΟΑΗ) ο οποίος έναντι τιμήματος που καταβάλλεται σε ετήσια βάση στον ΠΑΟΔΗΛ αποτελεί ίσως από τις μεγαλύτερες μπίζνες στην περιοχή μας. Αναφέρουν χαρακτηριστικά στον κανονισμό τους: «Ελεύθερη πρόσβαση στα γήπεδα έχουν τα μέλη, οι αθλητές και οι αθλούμενοι μαθητές της Ακαδημίας, που καταβάλλουν τις προβλεπόμενες μηνιαίες συνδρομές και είναι ταμειακώς τακτοποιημένοι….. Σε περίπτωση που κάποιο γήπεδο, green-set, δεν χρησιμοποιείται από μέλη, προπονητές, partners, αθλητές ή αθλούμενους μαθητές της Ακαδημίας, είναι διαθέσιμο να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε άλλο, δημότη ή ετεροδημότη, με την προϋπόθεση ότι θα καταβληθεί το αντίστοιχο αντίτιμο χρήσης γηπέδου». Και ακολουθεί κατάλογος χρεώσεων».
Κι αν τα θέλω μας είναι αυτά γιατί η πραγματικότητα είναι τόσο διαφορετική; Γιατί η τοπική διοίκηση είναι τόσο μακριά μας; Γιατί αυτό που αποπνέει η πόλη είναι «από έξω κούκλα και από μέσα πανούκλα» Γιατί τελικά δεν πάει αλλιώς;
Ακόμα πιο αντιδραστικό το τοπικό κράτος
Το τοπικό κράτος (η συγκρότηση του κράτους στο επίπεδο δήμων και περιφερειών) αποτελεί τμήμα του κρατικού μηχανισμού και αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής, ιδεολογικής και οικονομικής λειτουργίας του αστικού κράτους.
Η ψήφιση του Κλεισθένη παλιότερα (και του Καλλικράτη ακόμα πιο παλιά) σηματοδότησαν βασικές αλλαγές στην αντιδραστική θωράκιση του τοπικού κράτους. Την περίοδο της πανδημίας και της πολλαπλής καπιταλιστικής κρίσης η επίφαση των όποιων δημοκρατικών πλευρών στη λειτουργία του κατέρρευσε ακόμα περισσότερο με τα αντιδραστικά νομοθετήματα Θεοδωρικάκου – Βορίδη, τα οποία κατήργησαν στην πράξη ακόμα και τη στοιχειώδη αντιπροσωπευτική λειτουργία των συμβουλίων (δημοτικών και περιφερειακών).
Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια περίοδο επιτάχυνσης ενός νέου γύρου καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ανασυγκρότησης σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση του μοντέλου για τοπικό κράτος-εργαλείο στην προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων και ενίσχυσης του μοντέλου του μάνατζερ στη διοίκηση του τοπικού κράτους.
Είναι καθαρό πως με τις πολιτικές που ορίζονται από ΕΕ, κυβερνήσεις και κεφάλαιο, δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση σε δήμους και περιφέρειες, ενώ η έννοια της «αυτοδιοίκησης» ακούγεται περισσότερο σαν φάρσα.
Αρχικά με το νόμο Θεοδωρικάκου και στη συνέχεια με το νόμο Βορίδη η κυβέρνηση της ΝΔ, έβαλε στο στόχαστρο της το πλαίσιο λειτουργίας δήμων και περιφερειών ενώ σε όλη τη διάρκεια της θητείας της (2019-2023) προωθήθηκαν μια σειρά από αντιδραστικές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας. Με το νόμο Θεοδωρικάκου (ν.4623/09.08.2019), τον πρώτο νόμο που ψήφισε στη θητεία της, μια σειρά από κρίσιμες εξουσίες και αρμοδιότητες μεταφέρθηκαν σε επιτροπές, στις οποίες η παράταξη του περιφερειάρχη ή του δημάρχου έχει την απόλυτη πλειοψηφία.
Με τον εκλογικό νόμο-τερατούργημα Βορίδη (ν.4804/2021), τον νόμο με βάση τον οποίο θα διεξαχθούν οι τοπικές εκλογές το 2023, επιχειρείται μια σημαντική αλλαγή στο εκλογικό σύστημα για τους δήμους και τις περιφέρειες. Επαναφέρεται η πενταετής θητεία για τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια από τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2023 και μετά. Τίθεται όριο 3% για την εκλογή των παρατάξεων στα συμβούλια. Το όριο εκλογής δημάρχου ή περιφερειάρχη από τον πρώτο γύρο κατεβαίνει στο 43% αντί του 50% που ίσχυε. Εξασφαλίζεται η εκλογή των 3/5 των μελών του Συμβουλίου στον νικητή των εκλογών για τη θέση του Περιφερειάρχη ή του Δημάρχου ανεξαρτήτως ποσοστού. Μειώνεται ο αριθμός των εκλεγμένων συμβούλων σε δήμους και περιφέρειες, με αποτέλεσμα να αυξάνεται παραπάνω το απαιτούμενο ποσοστό για είσοδο στα συμβούλια, παράμετρος που, σε συνδυασμό με το ότι η αντιπολίτευση μοιράζεται μόνο τα 2/5 των εδρών, καθιστά πολύ δύσκολη την εκλογή σε συμβούλια που έχουν μικρό αριθμό εδρών. Τίθεται καταληκτική ημερομηνία η 31η Αυγούστου για την κατάρτιση των συνδυασμών, ενώ οι εκλογές θα γίνουν τη δεύτερη Κυριακή του Οκτωβρίου! Είναι φανερό ότι όλα τα παραπάνω εμπόδια μαζί με το μεγάλο κόστος της εκτύπωσης ψηφοδελτίων και τα περίπλοκα γραφειοκρατικά εμπόδια στοχεύουν ευθέως να αποκλείσουν την εκπροσώπηση στα συμβούλια των αριστερών ριζοσπαστικών αντικαπιταλιστικών αντιδιαχειριστικών κινήσεων, που ενοχλούσαν και τους χάλαγαν τα σχέδια, αλλά και να μαντρώσουν στις παρατάξεις που στηρίζονται από τα κυρίαρχα κόμματα κάθε διαφοροποίηση τοπικού παράγοντα.
Σε άσχετο νόμο του υπουργείου Εσωτερικών, τον Ιούνιο του 2022, καταργήθηκε η δυνατότητα των επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων να θέτουν θέματα προ ημερησίας διατάξεως.
Με τροποποίηση τον Μάρτιο του 2023 αποδόθηκαν νέες υπερεξουσίες στην Οικονομική Επιτροπή για τα έργα ΣΔΙΤ. Η Οικονομική Επιτροπή αποκτά αρμοδιότητα όχι απλώς αναθέτουσας αρχής ως προς το στάδιο της ανάθεσης, αλλά και στο στάδιο της εκτέλεσης των συμβάσεων με ΣΔΙΤ. Ενώ μπορεί να αποφασίζει για την τροποποίηση του φυσικού ή/και οικονομικού αντικειμένου των συμβάσεων.
Στο τελευταίο νομοσχέδιο πριν το κλείσιμο της βουλής (11 Απριλίου) αξιοποιώντας και το πλαίσιο λειτουργίας που είχε επιβληθεί την περίοδο της πανδημίας, προχώρησε σε αλλαγές στη λειτουργία των συμβουλίων δίνοντας τη δυνατότητα με πλειοψηφία των 3/5 των συμβούλων (όσων εξασφαλίζει στην δημοτική και περιφερειακή αρχή ο νόμος Βορίδη) να μπορεί η συνεδρίαση να είναι κεκλεισμένων των θυρών, ενώ προβλέπεται και συνεδρίαση με τηλεδιάσκεψη ή με μικτό τρόπο μία φορά τον μήνα.
Σημαντικό στοιχείο που περιορίζει τις δυνατότητες άσκησης θετικής στάσης (μέσω ουδετερότητας) των δημοτικών αρχών σε θέματα μονιμοποίησης συμβασιούχων εργαζομένων στους δήμους μέσω δικαστικής προσφυγής είναι και η υποχρεωτική άσκηση ένδικων μέσων από τις δημοτικές αρχές κατά δικαστικών αποφάσεων για παραμονή των εργαζόμενων στην εργασία τους.
Με νομοσχέδιο που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο 2022, η δημοτική αστυνομία αποκτά αναβαθμισμένες κατασταλτικές αρμοδιότητες, θα έχει κατάλληλο εξοπλισμό με κλομπ, ειδικά αλεξίσφαιρα γιλέκα, χειροπέδες και θα μπορεί να συλλαμβάνει και να ανακρίνει.
Συνολικός στόχος όλων των παραπάνω είναι η πιο συντηρητική, αυταρχική θωράκιση των περιφερειών και δήμων απέναντι στον λαϊκό παράγοντα, το βάθεμα της διασύνδεσης του κεντρικού με το τοπικό κράτος στο όνομα των αναδιαρθρώσεων και των ιδιωτικοποιήσεων, ο αποκλεισμός από τα συμβούλια των ενοχλητικών φωνών και η πλήρης μετατροπή τους σε βραχίονα προώθησης αντιλαϊκών και αντεργατικών πολιτικών. Στο όνομα της δήθεν «εύρυθμης λειτουργίας» των συμβουλίων και της «κυβερνησιμότητας» καταργείται οποιαδήποτε επίφαση δημοκρατικής λειτουργίας, απαξιώνεται ο ρόλος των συμβουλίων, ενισχύεται ο συγκεντρωτισμός και οι υπερεξουσίες δημάρχων-περιφερειαρχών.
Πλευρά των αλλαγών στο πολιτικό σύστημα αποτελεί και η ενίσχυση του μοντέλου του δημάρχου-περιφερειάρχη manager που μπορεί να παρουσιάζεται και ως υπερ-κομματικός ή διακομματικός και να προβάλλεται με τον τίτλο του «αυτοδιοικητικού παράγοντα». Επίσης, συμπληρωματικά σε όλα αυτά, ενδυναμώνεται ο ρόλος και άλλων μορφές εξουσίας, όπως για παράδειγμα της εκκλησίας.
«Ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί» – κοινωνικά ελλείμματα
Η πολιτική που αφορά τους οικονομικούς πόρους για τη λειτουργία του δήμου εντάσσεται στο πλαίσιο της «δημοσιονομικής προσαρμογής» των μηδενικών ελλειμμάτων και των ισοσκελισμένων ή/και πλεονασματικών κρατικών προϋπολογισμών που ισχύει για όλες τις χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με αυτό τον κανόνα διαμορφώνονταν και ο καθ’ έτος προϋπολογισμός του δήμου μας και κινείται και όλο το πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε ως τώρα. Σε αυτό το πλαίσιο είχαμε μείωση των επιχορηγήσεων που κατέβαλε το κεντρικό κράτος με παράλληλη μετακύλιση αρμοδιοτήτων κάτω από τη σημαία της «αποκέντρωσης». Οι λεγόμενοι ίδιοι πόροι (κυρίως προερχόμενοι από δημοτικά τέλη) απογειώθηκαν ξεπερνώντας κατά πολύ τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ), που δίνονται από το κεντρικό κράτος. Τα οικονομικά του δήμου πιέστηκαν περαιτέρω υπό το βάρος της πανδημίας και της ενεργειακής κρίσης αδυνατώντας να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες.
Καθηλωμένες παραμένουν οι ΣΑΤΑ (επιχορήγηση για επισκευές, συντηρήσεις και μικρές επενδύσεις), ενώ περιορίζονται σε μηδαμινά κονδύλια οι δημόσιες δαπάνες για σημαντικές ανάγκες (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων -Π.Δ.Ε.), όπως τα αντιπλημμυρικά έργα, η αντιπυρική προστασία, η αντισεισμική θωράκιση και τα κονδύλια για την κοινωνική πολιτική.
Οι αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα και η επιβολή νέου χαρατσιού ταφής των απορριμμάτων επιβαρύνουν τα οικονομικά του δήμου. Η αποδοχή και εφαρμογή αυτής της κεντρικής πολιτικής οδηγεί σε τρεις δρόμους ταυτόχρονα: α) την ασφυκτική εξάρτηση από το ΕΣΠΑ, β) την ενίσχυση της λειτουργίας και παροχής υπηρεσιών με ιδιωτικο – οικονομικά κριτήρια γ) την ενίσχυση της φορομπηξίας των δημοτών και την εξεύρεση «εξωτερικών» πηγών χρηματοδότησης. Είναι χαρακτηριστική η συζήτηση για είσπραξη του ΕΝΦΙΑ από τους δήμους ως αντιστάθμισμα για την περαιτέρω συρρίκνωση των πόρων από το κεντρικό κράτος, η οποία μάλιστα αιτιολογείται ως κίνηση στα πλαίσια της ενίσχυσης του «αυτοδιοικητικού» χαρακτήρα τους.
Το ΕΣΠΑ αναδεικνύεται σε σχεδόν αποκλειστική πηγή χρηματοδότησης –και για τον δήμο- για την υλοποίηση δημόσιων έργων, κυρίως τεχνικών (οδοποιίες, κτιριακά κ.ά.), ψηφιακών, κοινωνικής πολιτικής αλλά και άλλου χαρακτήρα, που χρηματοδοτούνται με τα κριτήρια της επιλεξιμότητας της δαπάνης.
Στα παραπάνω τα οποία σχετίζονται με τις κατευθύνσεις που δίνει η ΕΕ για την αξιοποίηση των πόρων, θα πρέπει να προσθέσουμε τις παρεμβάσεις ιδιωτικών συμφερόντων (σύμβουλοι, υπεργολάβοι κλπ) που «ανθίζουν» πέριξ του δήμου και οι οποίοι «στρέφουν», στο βαθμό που τους αναλογεί, τους πόρους αυτούς σε τομείς που θα ενισχύσουν το καπιταλιστικό κέρδος για ιδιοτελείς, αλλά και όχι μόνο λόγους.
Οι κοινωνικές υπηρεσίες (εκπαίδευση, προσχολική αγωγή, πρωτοβάθμια υγεία, βοήθεια σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας κ.ά) και τα έργα σχετικά με αυτές, δεν αποτελούν πρώτη προτεραιότητα, με συνέπεια η ποιότητα και η κάλυψη των αναγκών με σύγχρονους όρους να απέχουν πολύ από αυτό που θα έπρεπε να είναι.
Δημοτική αρχή και δημοτικό συμβούλιο Ηλιούπολης: Πίσω από τη «μαγική εικόνα»
Σημειώναμε στην προηγούμενη εκλογική μας διακήρυξη (2019): Ενόψει των εκλογών παρουσιάζεται πληθώρα παρατάξεων και υποψήφιων «σωτήρων». Πολλές παρατάξεις κινούνται εντός μνημονιακού πλαισίου, θέλοντας να γίνουν «χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Και παρακάτω αναφέραμε: Για μας, η όποια εκπροσώπηση στο δημοτικό συμβούλιο είναι έκφραση της συλλογικότητας και του κόσμου που αγωνίζεται, μακριά από προσωποκεντρικά μοντέλα.
«Έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα, αλλά όπως σας είπα, πολλά απ’ αυτά που είχαμε οραματιστεί και τα είχαμε παρουσιάσει προεκλογικά, εμποδιστήκαμε στο να τα υλοποιήσουμε. Θέλω να καταλάβουν οι πολίτες ότι πολλές αποφάσεις έχουν μπλοκάρει λόγω της αντιπολιτευτικής διάθεσης της πλειοψηφίας των παρατάξεων. Από εκεί και πέρα, δεν μας έτυχαν και λίγα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα η Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν στον ‘’πάγο’’. Είχαμε τα lockdown αρχικά και μετά πολλούς υπαλλήλους που απουσίαζαν είτε επειδή νοσούσαν, είτε επειδή έρχονταν σε επαφή με κρούσμα, την τηλεργασία η οποία ουσιαστικά δεν δούλεψε – ελάχιστο ήταν το παραγόμενο έργο.»
Η μήτρα που γεννήθηκε όμως αυτή η επιλογή είναι ακριβώς η έλλειψη ενός προγράμματος υπεράσπισης των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων σε ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική, το σύστημα και την ΕΕ και το έλλειμμα ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Ο χώρος αυτός συνολικά θεωρεί πως η πολιτική σωτηρία του θα έρθει με μια ατζέντα όσο το δυνατόν πιο κοντά στο συντηρητικό αφήγημα.
Τα προηγούμενα χρόνια αναπτύχθηκαν αρκετές κινητοποιήσεις στην Ηλιούπολη, για τοπικά κυρίως προβλήματα, έλειψε όμως μια σταθερή και μαζική παρέμβαση των κατοίκων, των εργαζομένων και της νεολαίας για τα δικαιώματά τους συνολικά κι όχι εν μέρει. Έλειψε ένα μαχητικό και ανατρεπτικό κίνημα στην πόλη, που θεωρούμε πως είναι το βασικό μας όπλο για να αντεπιτεθούμε και να πετύχουμε κατακτήσεις.
Κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις έγιναν για την υπεράσπιση του Κέντρου Υγείας, για την υπεράσπιση του Υμηττού από τα σχέδια δημιουργίας νεκροταφείου – επέκτασης του ΚΥΤ και διαιώνισης του ΣΜΑ, ενάντια στην αυθαίρετη κατασκευή στον Προφήτη Ηλία και τα κλειστά πάρκινγκ στην Προυσιώτισσα, για την υπεράσπιση του δικαιώματος των αθλουμένων στο Χαλικάκι.
Η Μαχόμενη Ηλιούπολη ήταν «μέσα» και συνέβαλε σε κάθε αγώνα και κινητοποίηση που έγινε στο δήμο μας τα προηγούμενα χρόνια, δικαιώνοντας τον τίτλο της.
Ιδιαίτερα περήφανοι είμαστε γιατί την περίοδο της πανδημίας δεν «κλειστήκαμε στο σπίτι», ούτε είπαμε «θα λογαριαστούμε μετά», αλλά βγήκαμε μπροστά για τη δημόσια υγεία, ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, με αλληλεγγύη για να μην είναι κανείς μόνο του στην κρίση και την πανδημία, κόντρα στις σειρήνες της υποταγής στην κυβέρνηση ή στις κάθε λογής αντιεπιστημονικές και θρησκόληπτες προσεγγίσεις.
Πρωταγωνιστική ήταν η συμβολή μας στην κινηματική έκρηξη τον Μάρτη του 2021 ενάντια στην αστυνομοκρατία και τα παρατεταμένα lockdown, με αποτέλεσμα δύο πολύ μαζικές πορείες και τελικά την μερική απόσυρση της αστυνομίας από τις πλατείες.
Η ΜΑΧΗ δεν σιώπησε μπροστά στη συγκλονιστική υπόθεση του τράφικινγκ από αστυνομικό στην Ηλιούπολη, με θύμα τουλάχιστον μια 19χρονη κοπέλα. Μαζί με φεμινιστικές συλλογικότητες κάλεσε σε διαδηλώσεις και άλλες δράσεις, οι οποίες αντιμετωπίστηκαν με ΜΑΤ και χημικά από την αστυνομία. Αναδείξαμε την απειλή των κυκλωμάτων, της εκμετάλλευσης, της βίας και των διακρίσεων κατά των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.
Δεν ξεχάσαμε τα θέματα της αντιφασιστικής πάλης και της επίθεσης της Χρυσής Αυγής στον δήμο μας, στο «Συνεργείο», διοργανώνοντας και σχετική εκδήλωση κι έχοντας διαρκές μέτωπο απέναντι στον φασισμό.
Ιδιαίτερη σημασία για εμάς έχει το γεγονός πως σε ορισμένες περιπτώσεις, μέσα από τις κινητοποιήσεις, προέκυψαν και Συνελεύσεις ή επιτροπές, μορφές αυτοοργάνωσης των κατοίκων, προπλάσματα ενός συνολικού κινήματος οργανωμένου λαού.
Το κορυφαίο παράδειγμα ήταν η δημιουργία της Συνέλευσης Αγώνα Κατοίκων Ηλιούπολης, μέσα από τις κινητοποιήσεις ενάντια στην αστυνομοκρατία την άνοιξη του 2021, η δράση της οποίας κράτησε μερικούς μήνες. Η συμβολή της ΜΑΧΗ στη δημιουργία της ήταν σημαντική καθώς ήταν δική μας πρόταση. Βεβαίως στα θετικά της βήματα συνέβαλαν δεκάδες ανένταχτοι αγωνιστές/στριες και άλλες δυνάμεις. Η δράση της ΣΑΚΗ στην πορεία ατόνησε, καθώς τροποποιήθηκαν οι καταστάσεις που τη δημιούργησαν. Αναλαμβάνουμε κι εμείς το σημαντικό μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί γι’ αυτή την υποχώρηση και είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε - συμβάλλουμε σε ανάλογη κινηματική ενωτική πρωτοβουλία.
Πρωτόλειες μορφές συσπείρωσης και αυτοοργάνωσης εκφράστηκαν και σε άλλα πεδία κινητοποίησης, όπως στο θέμα της υπεράσπισης του βουνού και του φυσικού περιβάλλοντος, στην υπόθεση του Προφήτη Ηλία κ.λπ.
Ο δικός μας απολογισμός, τα θετικά και τα αρνητικά, αφορούν πάντως αυτή τη δράση, μέσα στο κίνημα και στη δημιουργία και όχι στις στυλιζαρισμένες ομιλίες στο Δ.Σ. ή τις ιλουστρασιόν εκδηλώσεις.
Η δική μας προσπάθεια εκφράστηκε και με την επιτυχημένη φιλοξενία για δύο χρονιές του αντικαπιταλιστικού φεστιβάλ κινήσεων στα Νότια -σε συνεργασία με αντίστοιχες κινήσεις από Αργυρούπολη-Ελληνικό (Εκτός Πλάνου) και από Γλυφάδα (Αριστερή Πρωτοβουλία Γλυφάδας)- και με την πολύ σημαντική εκδήλωση για την Εθνική Αντίσταση και τον Δεκέμβρη του ‘44 στην Ηλιούπολη, που έγινε στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, τον Δεκέμβρη του 2022.
Πήραμε επίσης πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους σεισμόπληκτους στην Τουρκία, συγκεντρώνοντας χρήματα και στέλνοντάς τα σε συνδικάτα, γιατί οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, κόντρα στους εθνικισμούς και τον ανταγωνισμό κυβερνήσεων και αστικών τάξεων.
Η συνολική μας εκτίμηση λοιπόν είναι πως τηρήσαμε τη βασική «υπόσχεση» που δώσαμε το 2019, ήμασταν μέσα (σχεδόν) σε όλες τις κινητοποιήσεις και τα μέτωπα στην Ηλιούπολη, συμβάλλοντας να αναπτυχθούν, γενικευθούν και να νικήσουν. Η βασική μας αδυναμία ήταν ότι δεν πετύχαμε να διαμορφώσουμε ένα σταθερό «χώρο» (όχι μόνο με την έννοια του κτιρίου) διαλόγου, επεξεργασίας, συσπείρωσης δυνάμεων, έτσι ώστε να θέτουμε εμείς, ο κόσμος του αγώνα, επιθετικά το τι θέλουμε να γίνει και να μην παίζουμε μόνο ρόλο «τερματοφύλακα».
Η επόμενη μέρα για την ΜΑΧΗ
Για το από δω και πέρα: Τώρα μας ξέρει ο κόσμος στην Ηλιούπολη. Έχουμε πέντε και περισσότερα χρόνια ζωής. Γνωρίζει πως δεν είμαστε «περαστικοί». Καλούμε σε συμμετοχή, συσπείρωση και συνεργασία όλους και όλες που θέλουν να αγωνιστούν για να πάρουμε την ζωή και την πόλη στα χέρια μας. Αποστρεφόμαστε την υποταγή, γυρίζουμε την πλάτη στη διαχείριση, ακόμα κι όταν βαφτίζεται «αριστερή» ή «φιλολαϊκή». Μόνο μια Αριστερά ασυμβίβαστη και μαχητική, που είναι έτοιμη να παλέψει για μεγάλες ανατροπές, μπορεί να πετύχει και «μικρές» νίκες. Γι’ αυτό καλούμε όλο τον κόσμο που απογοητεύτηκε τα προηγούμενα χρόνια και πρόσφατα από τη χρεοκοπία των «εφικτών λύσεων» που τα έκαναν όλα ανέφικτα, να βρεθούμε και να προχωρήσουμε μαζί μπροστά κι ανατρεπτικά. Ξέροντας πως στην ΜΑΧΗ θα βρει ειλικρίνεια, συντροφικότητα κι ανιδιοτέλεια, δηλαδή «το αλάτι της γης» για τον κόσμο του κινήματος και της Αριστεράς.
Ο καθορισμός του Πέτρου Μανιάτη, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου μας, αποτελεί έκφραση της συλλογικής εκπροσώπησής μας. H κίνηση στηριζόμενη στην αρχή της εναλλαγής μέσα από την συνέλευσή της θα καθορίζει τους εκπροσώπους της στο δημοτικό συμβούλιο. Με τις δυνάμεις και τους αγωνιστές της Αριστεράς και του κινήματος η Μαχόμενη Ηλιούπολη επιδιώκει σχέσεις διαλόγου και κοινής δράσης, με κριτήριο την ανάπτυξη της πάλης των κατοίκων.
· Παλέψουμε και για τα «μικρά» και για τα «μεγάλα» προβλήματα και σε τοπικό και σε συνολικό επίπεδο, αλλά πάντα με συνολική ανατρεπτική πολιτική λογική, για ζωή και όχι επιβίωση.
· Για να ακουστεί δυνατά μια αριστερή και ανατρεπτική φωνή στην Ηλιούπολη.
· Για να υπάρξει μαχητική αντιπολίτευση μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο.
· Για να συμβάλλουμε στην ενίσχυση του κινήματος, στην αυτοοργάνωση των κατοίκων, με ανοικτές συνελεύσεις και πρωτοβουλίες αγώνα σε κάθε γειτονιά, ενάντια στις λογικές διαχείρισης εντός του ασφυκτικού πλαισίου της κυρίαρχης πολιτικής.
· Κατάργηση του «Κλεισθένη» και όλου του αντιδραστικού πλαισίου για τους δήμους.
· Κάλυψη όλων των αναγκών των υπηρεσιών του δήμου με προσλήψεις προσωπικού με συμβάσεις μόνιμης και σταθερής εργασίας, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον.
· Άμεση απαλλαγή των ανέργων από τα δημοτικά τέλη.
· Όχι πλειστηριασμοί και κατασχέσεις, προστασία της κατοικίας των λαϊκών στρωμάτων από τα αρπακτικά των τραπεζών και των funds. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
· Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Κατάργηση των ειδικών φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης και στο φυσικό αέριο.
· Αναβάθμιση και ουσιαστική λειτουργία του ΠΕΔΥ (πρώην ΙΚΑ) στην Ηλιούπολη, φιλολαϊκή αλλαγή συνολικά στο σύστημα δημόσιας υγείας.
· Σύγχρονα σχολικά κτίρια, με αυξημένη δημοτική μέριμνα. Νέα σχολεία και νηπιαγωγεία για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες ποιοτικής δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης για όλους.
· Δημιουργία βρεφικών – παιδικών σταθμών, όχι στα «παιδικά πάρκινγκ» και στην εμπορευματοποίηση.
· Δημοτική δωρεάν συγκοινωνία με τακτικά δρομολόγια, ανάμεσα στις γειτονιές και προς τους σταθμούς του μετρό. Πυκνές δημόσιες αστικές συγκοινωνίες, δωρεάν μετακίνηση για άνεργους, φτωχούς και μαθητές-σπουδαστές.
· Συντήρηση των δρόμων. Μείωση της ταχύτητας οχημάτων στον αστικό ιστό.
· Προστασία του περιβάλλοντος από την υποβάθμιση και την ιδιωτικοποίηση. Άμεση ανακήρυξη του ορεινού όγκου του Υμηττού σε δημόσια δασική έκταση. Κανένας αυτοκινητόδρομος στο βουνό, αυξημένα μέτρα πυροπροστασίας. Να κλείσει το ΚΥΤ. Ενίσχυση του πρασίνου παντού.
· Το παραλιακό μέτωπο να γίνει δημόσιος, ανοικτός και προσβάσιμος στο λαό χώρος.
· Πλατείες, πεζοδρόμια, πεζόδρομοι, χώροι πραγματικά δημόσιοι και ελεύθεροι, προσβάσιμοι για τους κατοίκους και όχι μισθωμένοι σε ιδιώτες.
· Προστασία και ανάδειξη του ρέματος της Πικροδάφνης, αποκατάσταση της φυσικής κοίτης του ρέματος.
· Πόλη καθαρή. Διαχείριση των απορριμμάτων από το δήμο και όχι από ιδιώτες. Ριζικός ανασχεδιασμός, με στόχο την μεγάλη μείωση των απορριμμάτων, την ανάκτηση υλικών, την ανακύκλωση στην πηγή, την κομποστοποίηση.
· Τα πρώην κτήματα «Νάστου» ανήκουν στο λαό της Ηλιούπολης. Αξιοποίησή τους προς όφελος των κατοίκων. Καμιά παραχώρηση δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο.
· Ο πολιτισμός και ο αθλητισμός είναι κοινωνικά δικαιώματα. Πρέπει να παρέχονται δωρεάν. Ενίσχυση του δημιουργικού και ερασιτεχνικού χαρακτήρα τους.
Η πολιτική που βγάζει στο σφυρί ό,τι έχουμε και δεν έχουμε δεν επιτρέπεται να είναι το μέλλον το δικό μας, των παιδιών και των εγγονιών μας, της νέας γενιάς.
Αυτοί που υπηρετούν την πολιτική της εμπορευματοποίησης των πάντων δεν μπορεί να αποτελούν επιλογή για τις επερχόμενες εκλογές.
