Πλησιάζουν οι μέρες του Πάσχα, πλησιάζει και η διορία των εργοδοτών να καταβάλουν το Δώρο του Πάσχα, δηλαδή τον μισό 14ο μισθό. Συγκεκριμένα, η 24η Απριλίου είναι η καθορισμένη από το Νόμο ημέρα που λήγει η προθεσμία καταβολής του «Δώρου» στους εργαζομένους. Το δικαιούνται όλοι οι μισθωτοί στον ιδιωτικό τομέα ανεξάρτητα από το εάν η σύμβασή τους είναι ορισμένου ή αόριστου χρόνου, πλήρους ή μερικής απασχόλησης. Αν και η καταβολή του Δώρου θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη καθώς αποτελεί κεκτημένο δικαίωμα των εργαζομένων, υπάρχουν μια σειρά παραδείγματα που δείχνουν ότι κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Σε πολλούς εργασιακούς χώρους, οι εργοδότες αγνοούν το Δώρο, ή δεν το δίνουν και μάλιστα χωρίς κάποια συζήτηση, ή αφού το καταβάλουν κανονικά στην τράπεζα (για να είναι νομικά καλυμμένοι) το ζητούν πίσω ή το παρακρατούν από το μισθό απροειδοποίητα.
Η μη καταβολή των Δώρων εμπίπτει στη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας. Η ανεργία, η αβεβαιότητα που συνεπάγεται η μη μόνιμη εργασία, η ανασφάλιστη εργασία, τα 8μηνα προγράμματα απασχόλησης-ανακύκλωσης των εργαζομένων, οι μισθοί των 300-400 ευρώ, η ατομική διαπραγμάτευση με τον εκάστοτε εργοδότη, η εργοδοτική αυθαιρεσία αποτελούν το μόνιμο άγχος των εργαζομένων. Πλήθος οι απολύσεις, αυτών που διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους, εκείνων που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι και των γυναικών που τόλμησαν να τεκνοποιήσουν.
Στη «μεταμνημονιακή» εποχή, πέρα από την πρόσφατη πενιχρή αύξηση του κατώτατου μισθού, που συχνά , με διάφορα τεχνάσματα μένει στα χαρτιά, οι εργαζόμενοι βιώνουν την πιο σκληρή επίθεση. Η αναιμική «ανάπτυξη» είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του κεφαλαίου. Τα ωράρια έχουν γίνει λάστιχο, το ίδιο κι οι μισθοί. Οι εργαζόμενοι διαχωρίζονται σε «νέους» και «παλιούς» και μισθοδοτούνται ανάλογα, άφαντα τα επιδόματα, τα δώρα δεν
καταβάλλονται, η κυριακάτικη αργία τείνει να γίνει παρελθόν, για υπερωρίες ούτε λόγος να γίνεται, κι όσο για την ασφάλιση θυσία στο βωμό της μείωσης «του μη μισθολογικού κόστους», ανύπαρκτη ή κουτσουρεμένη.
καταβάλλονται, η κυριακάτικη αργία τείνει να γίνει παρελθόν, για υπερωρίες ούτε λόγος να γίνεται, κι όσο για την ασφάλιση θυσία στο βωμό της μείωσης «του μη μισθολογικού κόστους», ανύπαρκτη ή κουτσουρεμένη.
Δεν είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι να μείνουμε άπραγοι απέναντι σ’ αυτήν την ύπουλη ολομέτωπη επίθεση. Η οργάνωση, η αλληλεγγύη στους χώρους δουλειάς, η συλλογική αντίσταση απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, η πάλη για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η συσπείρωση στα σωματεία και η πάλη μέσω από αυτά είναι ο μόνος αποτελεσματικός δρόμος για να εξασφαλίσουμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και αμοιβές αντίστοιχες με την εργασία μας.
Χωρίς να ξεχνούμε τους δημόσιους υπάλληλους και τους συνταξιούχους που βάσει νόμου τους στέρησαν τα Δώρα, διεκδικούμε την καταβολή του δώρου Πάσχα για όλους τους εργαζόμενους. Είναι κατάκτηση του εργατικού κινήματος και όχι ελεημοσύνη των εργοδοτών.
ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ, 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, 19:00
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
Επικοινωνία:facebook:ΜΑΧόμενηΗλιούπολη,mail:maxomeilioupoli@gmail.com,blogspot:http://maxome-ilioupoli.blogspot.com
